cora devos
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van cora devos en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
cora devos heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenDenk terug aan deze school als Rijks HBS;zie daar!.
Denk terug aan deze school als Rijks HBS;zie daar!
Rijksscholengemeenschap, 1962
Meneer Kindermans voorspelde dat ik nog wel eens een boek zou schrijven en dat is uitgekomen.
Meneer Kindermans voorspelde dat ik nog wel eens een boek zou schrijven en dat is uitgekomen...ik ben journalist geworden en schrijver van circa 15 boeken en boekjes over opvoeding en gezondheid. Helaas nog geen roman... Heb nog vele herinneringen aan de onderwijzers Kramer (echtpaar: meneer Kramer streng doch rechtvaardig, mevrouw Kramer had haar lievelingetjes bij die vreselijke handwerklessen, ik ben een keer flauwgevallen tijdens het wachten in haar rij), meneer Montagne en aan de vriendinnen - soms aan, soms uit - Marianne Prins (heb nog steeds contact mer haar!), Marleen Stigter, Rita Slobbe, Letty de Jong en anderen. En ik zie hier namen staan die een 'o ja'gevoel opleveren. Natuurlijk weet ik ook de uitvoeringen in Kunstmin nog. Ik meen dat ik een keer een gedicht over 'De Wilgen' van A. van Scheltema moest/mocht voordragen. En een keer een gedicht/lied met de tekst: 'Altijd als ik slapen ga, terwijl ik voor mijn venster sta, kijk ik over al die Goudse daken..'En dan het refrein:'In mijn pyjama reis ik heel de wereld door. Van hier vandaan naar Alabama en vandaar naar Singapore. Eventjes naar Londen om te teaen. Even naar Montreux om er te skiën' etcetera. Dan was er nog een keer een gymuitvoering op muziek van The Shadows. Wat ging ik af toen ik op het verkeerde moment op de rug van Marja Hornes ging staan! Van de eerste klassen weet ik niet meer zoveel, de meeste herinneringen heb ik vanaf klas vier. Wel herinner ik me in de eerste klassen vaag een concurrentiestrijd om de hoogste cijfers met Marianne Prins en André Bouter...De meeste herinneringen hebben toch te maken met teksten, liedjes en gedichtjes. Marianne Prins en ik kregen ook eens een keer ruzie tijdens het blokfluit spelen voor de verjaardag van meneer Montagne...we hebben elkaar toen met de blokfluit een tik gegeven! Ook heb ik tijdens een kamp in Holten een nacht in de kokstent doorgebracht - straf voor het kletsen! (Mevrouw Kramer: "Is dat die Cora de Vos? Ga jíj maar in de kokstent slapen..." Doodeng, zo'n grote tent in je eentje..) Met Bram van Erkel (ik zat niet bij hem in de klas) mocht ik mee naar Hilversum voor een optreden in het radioprogramma 'De Tovercirkel.' Mijn voor te dragen gedicht heette 'De verhalenkelder'. Onderwijzer Bram van Erkel is later een bekende tv-regisseur geworden. Achteraf gezien was het wel een raar onderwijssysteem op deze zogeheten opleidingsschool, vooral in de zesde klas, toen de zogenaamde bollebozen werden klaagestoomd voor de toelatingsexamens van de middelbare school en voor in de klas zater, terwijl de 'dommerds'achterin zaten omdat die 'toch maar'naar de huishoud- of technische school zouden gaan. Tegenwoordig zou men dat toch andersom doen, of een remedial teacher inschakelen voor de zogenaamde dommerds, die wie weet wel dyslexie of adhd hadden...Maar daar had toen nog geen mens van gehoord!(Meer weten over adhd of dyslexie? Ik heb er twee boekjes over geschreven...uitgeverij Unieboek)
Emma school, 1956
Was het wel zo'n goede ouwe tijd? Hebben deze jaren veel invloed gehad? Hoe ouder je wordt, hoe meer de kans bestaat van een vertekend beeld.
Was het wel zo'n goede ouwe tijd? Hebben deze jaren veel invloed gehad? Hoe ouder je wordt, hoe meer de kans bestaat van een vertekend beeld. In ieder geval heb ik veel te danken gehad aan sommige begeesterde leraren: Van der Zee (Nederlands -ik was als een van de weinigen dol op opstellen en het boekje 'literaire kunst') en Scheijgrond met zijn vakmanschap, het verplichte herbarium en aan te leggen dikke schriften vol ordes met zoogdieren, vogels en vissen. De plaatjes moest je bij voorkeur uit tijdschriften knippen, maar je kon ook gemakzuchtig vellen plaatjes kopen in een winkel in de Doelenstraat. Ook is het verbazingwekkend hoeveel scheikundige termen ik nog ken, en dat voor een A-klant. Het valt me altijd op bij quizzen. Het was toch wel een gedegen opleiding. Door alle klassen heen was Cora Wagenaar mijn naam- en klasgenote. Er waren veel leraren die grappen maakten over de 'Cora's'. Buiten schooltijd trok ik in de eerste jaren op met Loes Bremer (zij ging voortijdig van school, haar vader verongelukte helaas) en Anke Verzijden (zij ging na de derde van school). Met Anke ben ik nog naar een kamp aan de Moezel geweest. In klas vier en vijf was er de invasie van de klasgenoten uit Bergambacht en omstreken, toen veranderde het beeld van de klas. Ik ging mijn eigen gang en trok nooit zo naar de popi-jopi figuren. Ik voelde altijd meer voor de 'underdog'in groepen (en in de maatschappij). Toch werd ik op de dag van de uitslag van het eindexamen opgehaald door een groepje in een auto om naar het feest buiten Gouda te gaan en dat gaf een goed gevoel. Ik schreef in die jaren al graag, maar ik was te verlegen om in de redactie van Eigen Teelt te stappen. Wel deed ik af en toe stilletjes mijn verhalen of gedichten in de ET-bus. En dan was het toch wel een kleine overwinning op mezelf om mijn naam in de ET te zien. Na de HBS wilde ik naar de pas opgerichte school voor de journalistiek, maar ik volgde de actualiteit te weinig om het toelatingsexamen te halen (klasgenoot Ton van Helden lukte het wel). Een jaar lang heb ik doorgebracht met een saaie kantoorbaan bij Unilever Emery (Ton Renes was daar mijn lotgenoot, hij is later economie gaan studeren) en een MO-studie Nederlands op de woensdag en zaterdag, om het een jaar later opnieuw te proberen bij de school voor de journalistiek. Toen lukte het wel! Een paar jaar na mijn eindexamen ben ik nog op school geweest - in mijn rol als verslaggeefster (bijbaantje naast de studie) van de Goudsche Courant bij het zoveel-jarig bestaan van de HBS. Ik moet het knipsel nog ergens in een verhuisdoos hebben, ga ik wel lezen als ik 80 ben of zo en het jeugdsentiment nog heviger toeslaat dan nu. In 1992 ben ik naar de reünie op de Floriade geweest. Van de Floriade heb ik weinig gezien, want in kleine kring heb ik bijna de hele middag zitten praten over ieders keuze in het leven. Een prima dag!
Rijks Hogere Burgerschool, 1962