Cor Dekker
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Cor Dekker en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Cor Dekker heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenDrie jaren met gemengde gevoelens.
Drie jaren met gemengde gevoelens. Het eerste jaar was een rampjaar. Ik kwam van de HAVO en werd niet geaccepteerd, ook mijn eigen schuld natuurlijk. Ik denk dat ik een betwetertje was. Daarbij kwam dat mijn opa bij ons inwoonde en langzaamaan dood ging.Er was elke dag viste over de vloer en van huiswerk maken kwam niet veel. Zitten blijven dus. De volgende twee jaren waren geweldig, met name omdat alles nu wel lukte. In mijn zittenblijf jaar haalde ik bij Brunott alleen maar enen; nu negens en tienen. In het eerste jaar vergeleek hij mijn Duits met dat van een Amsterdammer, terwijl ik probeerde zijn uitspraak na te doen! In het tweede jaar was hij kwaad omdat ik Duits niet voor mijn examen koos. Goede herinneringen aan Henk van Goethem en Walter Hoogendijk. We zaten in de schoolkrantcommissie. We hadden toestemming om tijdens lessen in de kelder aan deze krant te werken. Ik ben twee jaar in stilte stapel verliefd geweest op Corinne Spruyt, tot kippevel aan toe. We dansten altijd samen op schoolfeesten en ik heb haar wel eens naar huis gebracht, maar daar bleef het (helaas) bij. Goede herinneringen aan veel mensen: van de leerkrachten aan van Eck, Heijblok, en mevrouw Zwaan (later Hindriks). Medeleerlingen: Cees Schoo, Kees Teer, Rob Bunink en Ed van Leusden, Caroline van Schooten (wilde haar laatste examen niet meer doen, ben toch al gezakt, maar ik kon haar (denk ik) overhalen, geslaagd!)Agnes Vis en vele anderen. Ik heb er altijd nog spijt van dat we Wim Pruijsers zo hebben gepest. Sorry Wim.
Hugo de Grootschool, 1973
In deze tijd heette het nog de Vissering.
In deze tijd heette het nog de Vissering. Ik kwam van de MAVO en de overstap naar 4 HAVO was enorm. Ik ging met hangen en wurgen over, maar kreeg het goede advies het jaar toch over te doen. Er waren een aantal geweldige leerkrachten; van der Weijst, Born en met name Piet was een kei. Mijn dochter heeft nu les van hem. In 4 HAVO gingen we op de fiets op schoolkamp. We hingen een beetje achteraan. Op zeker moment vroeg een nogal stille jongen, Albert van Dongen, of we even konden wachten. Met zo'n vijf man stopten we. Hij opende een tas en haalde een complete minibar tevoorschijn. Vanaf dat moment had hij de bijnaam "De Slijter". Je kon Albert in het weekend altijd in Mijndert vinden, achter een biertje natuurlijk. In 5HAVO hadden we onze tentamens altijd op woensdag ochtend de eerste twee uren. Daarna een blokuur Nederlands gevolgd door een blokuur Engels. We hadden in onze klas bijna alleen maar jongens. Er waren twee meisjes; Iris Krijgsman en een blonde hockeyster maar ik ben haar naam vergeten. Met een grote groep jongens togen we na elk tentamen naar Ome Kees aan de Driehuizer Kerkweg. We startten met koffie maar daarna kwam er bier op tafel. Ik denk dat we dat jaar maar een paar keer op de woensdag naar Nederlands zijn geweest. Mevrouw Veelders kreeg daarna een aantal aangeschoten tieners in haar klas. Ze klaagde nooit, waarvoor ik haar nog steeds bewonder. Na de HAVO ben ik iedereen uit het oog verloren. Goede herinneringen aan Aart van der Putten, Richard Wortman, Edwin Snoeks, Winnie van Praag.
Vellesan College, 1976
Zes jaren en drie leerkrachte.
Zes jaren en drie leerkrachte. Eerst juffrouw Faber. Ze had verkering met de broer van een Stormvogels speler. Ik ging altijd heen, ze speelden toen nog op Schooneberg, en zag haar daar. We hadden een klas met meer dan 40 kinderen. Ik denk dat de juf na 1 jaar al weer vertrokken was. Banen genoeg in die tijd, denk ik. Daarna juffrouw Everts in de tweede en de derde; een schat van een mens!Ik herinner me nog de muxieklessen met de bandrecorder. We zongen liedjes als Theo Pepone en Een contrabas en een trompet. Eens kwam er een glasblazer. Ik was teleurgesteld dat ik geen maaksel kreeg. In de vierde, vijde en zesde hadden we meester Kooy. Ik kijk terug met gemengde gevoelens op die tijd. Didactisch was hij een kei en zijn tijd ver vooruit. Pedagogisch was het een stuk minder, zeker als je niet kon meekomen. Kinderen als Marcel Baas, Martin van Overmeeren en vele anderen moeten hem gehaat hebben. Hij zette je publiekelijk voor paal en slaagde er in de klas mee te krijgen. In de vierde klas hadden we een zand-water tafel, compleet met huisjes, dammen etc. Er waren opdracht kaarten bij. Je moest dan bouwen wat de opdracht was. Om maar zo snel mogelijk aan die tafel te kunnen werken raffelde ik mijn rekenen af. We mochten zelf nakijken en het barstte af en toe van de stomme fouten. Ik verbeterde ze niet, maar schreef een lager totaal op. Toen hij erachter kwam heb ik het geweten. Ik werd publiekelijk aan de schandpaal genageld, zelfs jaren later er nog aan herinnerd!, mijn ouders werden op de hoogte gesteld en ik werd bijna van voetballen af gehaald. Edoch, ik heb er een leuke tijd gehad. In de vijfde klas was ik de keeper van het schoolelftal dat kampioen werd. Goede herinneringen heb ik verder aan Harrie Vos, Bert Stevens, Elsbeth Goslinga, Karin Verhoef, Edith Koelma en Hugo van der Plas.
zeewijkschool, 1965