Cor Bakker
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Cor Bakker en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Cor Bakker heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenVoorheen heette deze school de Kon.
Voorheen heette deze school de Kon. Wilhelmina MAVO / Pr. Wilhelmina ULO (Zie Wilhelmina MAVO Utrecht)
Belle van Zuylen, 1959
Oorspronkelijk heette deze school de Prinses Wilhelminaschool voor MULO.
Oorspronkelijk heette deze school de Prinses Wilhelminaschool voor MULO. Aanvankelijk gevestigd in een houten schoolgebouw aan de Herculesveldlaan, de latere Réaumurlaan en thans dacht ik de Celciuslaan. Vele dependances, zoals Mariëndaal aan de Pr. Bernhardlaan en in de Oranjekerk. Later kwam de nieuwbouw aan de Adriaan Mulderstraat. Het houten schoolgebouw aan de Réaumurlaan is in de jaren 90 afgebrand en de nieuwbouw aan de Adriaan Mulderstraat is inmiddels weer gesloopt voor appartementwoningen. Het hoofd O. van der Wal stond dagelijks bij de deur als de leerlingen naar binnen kwamen en floot altijd het "De Heer is mijn Herder". Ondertussen gleden zijn ogen over het schoolplein om te kunnen ontdekken wie er zich niet hield aan zijn gedragscode. Als je dan zijn onfortuinlijke uitverkorene was, dan kreeg je in het voorbijgaan een draai om je oren, zonder dat hij met zijn gefluit van toonhoogte verschoot. Regiem op school vond ik erg streng. De leraren De Raat en Terbijhe (Hetebrij voorheen) lagen mij niet zo en kennelijk lag ik hen ook wat minder. De heer Kaaij (bijgenaamd "het Drielanden punt", vanwege 3 pukkels op zijn kale kruintje) deelde behoorlijk wat strafwerk uit, bestaande uit het overschrijven van het boek dat op dat moment voor je lag. Terbijhe had het, als hij strafwerk uitdeelde altijd over "drei mal Wortschatz". Daar had je echt de tijd voor met 9 huiswerkvakken per dag. Pedagogisch gezien was deze school m.i. zwaar onder de maat. Maar goed, dat is mijn mening. Ik denk als de leerkrachten van toen, nu flikken wat ze toen deden, zij het behoorlijk moeilijk zouden krijgen met de leerlingen en hun ouders. Als je in het laatste jaar zakte voor je tentamen, een proefexamen in februari, dan mocht je geen eindexamen doen. Dat was geen officiële- maar een schoolregel. Hoe houd je het slagingspercentage van de school hoog? In februari 1964 zakte ik dus voor mijn tentamen. Ben toen maar direct van school afgegaan en gaan werken op kantoor bij de DEMKA. In 1965 toch mijn MULO diploma gehaald op de Avondschool van de zelfde school. Leerkrachten die ik mij herinner: Dhr. te Loo (Frans) Dhr. Braam (Duits) Mej. Huizer (Engels), Dhr. Gierveld (Nederlands) Mej. van Vliet met haar pedaalemmertje (Dafje) (Zij gaf Frans en Duits) Dhr. Terbijhe (Roer de letters van zijn naam door elkaar en je vormt zo zijn eerste naam die hij heeft laten veranderen, nl. Hetebrij) Hij gaf Nederlands (Grabovsky) en strafwerk. Had weinig overwicht in de klas. Dhr Slotema (zal ook wel wat gegeven hebben, ik dacht Fysica, Biologie en Nederlands) Dhr. Kaay (Geschiedenis en Strafwerk) Dhr Raat (Wiskunde) Ik was voor hem een dankbaar object. Was geen ster in wiskunde en mocht te vaak voor de klas komen om te laten zien hoe het niet moest. Je stond dan als Jan met de korte achternaam voor de klas en kennelijk genoot hij daar intens van. Fijne man dus. Dhr Holwerda die altijd een half pijpje krijt in zijn mond stopte en daarop liep te sabbelen tot dat het helemaal op was.
Wilhelmina Mavo, 1959
Voorheen 4e Chr.
Voorheen 4e Chr. Nat. school, gevestigd in de Bethelkerk. Vanaf 1955 tot 1959 heb ik op deze school gezeten. De nieuw opgerichte school was gevestigd in de benedenzalen van de Bethelkerk aan de Burg. Norbruislaan 1 in Utrecht. De school heette toen 4e Chr. Nat school, verder zonder naam. Aan het hoofd stond meester A.H.H. Lenstra. Andere leerkrachten waren o.a Juffr. Van de Wetering, Juffr. Schuring (vertrokken voor de zending naar het buitenland) Meester Jan van der Molen. De nieuwbouw van de school op het Queeckhovenplein heb ik niet meer meegemaakt. Dat werd de latere Jan van der Wiltschool. Toen ik in de Bethelkerk op school kwam waren er slechts drie klassen. (1 t/m 3) Ik kwam in de derde klas op school. Lenstra nam de hoogste klas voor zijn rekening en ging na de overgang naar een hogere klas steeds mee, t/m de zesde klas. Op zich best een plezierige constante factor. Lenstra kon prachtige verhalen vertellen, zowel uit de geschiedenis als uit zijn fantasie. De avonturen van Jan, Piet en Klaas liepen als een rode draad door je schooltijd. Lachen tot dat je het in je broek deed. Hij kon ook wel erg boos worden en als je toevallig het geluk had de pineut te zijn dan kon hij je venijnig in het velletje onder je kin knijpen, er aan trekken en je kop heen en weer schudden. Als hij je dan eindelijk losliet en je dacht dat het gebeurd was, kwam er nog een fikse draai om je oren achteraan. Heel fijn. En met zo'n verhaal hoefde je ook niet thuis te komen. Is tegenwoordig wel anders. Verder herinner ik me de blokfluitlessen van juffr. van de Wetering. Hoe enthousiast we waren om ermee te beginnen, (kwartje per week sparen voor zo'n fluit met gaten en dan de uitvoeringen op de ouderavonden) des te meer begon je later een hekel aan die pijp te krijgen. Een klasgenoot, of het nou Henk Masmeijer was, of Hans Verbaan weet ik niet meer precies, heeft dat ding op zeker moment even tussen de spaken van zijn fiets gehouden en toen had hij er twee. Ook weet ik mij het schoolreisje te herinneren naar Zuid Limburg in Jeugdherberg Het Molenrad in Sittard. Bezoek aan de model steenkolenmijn in Valkenburg, het Drielandenpunt, de specifieke Limburgse boerderijen etc. Schitterend en heel wat natuurlijk in die tijd, drie dagen op schoolreisje. Lenstra hield erg van dicipline op school. Voor het naar binnen gaan klassikaal opstellen in rijen van twee en op fluitsignaal van Lenstra, (hij floot op zijn vingers) klasgewijs naar binnen. In de klas moest je uit beleefdheid en als begroeting opstaan en naast je tafel gaan staan als er iemand (een volwassen bezoeker van buiten de school bv) het klaslokaal binnen kwam. Als mede leerlingen herinner ik mij er nog best veel, zoals mijn naaste familieleden Gerard Bakker en Dineke Verschoor, Henk Masmeijer, (met wie ik wekelijks de Donald Duck en het weekblad Arend uitwisselde) Hans Verbaan, Rutger en Corrie Hund, Jeane (Sjaantje) van Homoet, Joke de Mol, Greet Pater, Marga van Bart, Paulien van Baggem, Arie (Arend) Holwerda, Jeannet Gouda, Annie Verbeek, Hans de Man, Peter de Jong, Hennie van Dulst, Cor Bos, Karel Bakker, Henk Bomas, Gertje Verkerk, Karel Feijt, Kees Roozendaal, Adrie de Graaf en ga maar zo maar door.... Het was een leuke school, waar ik veel geleerd heb. Zelfs (vanaf klas 4)de beginselen van het Frans dat ik nu redelijk vloeiend spreek. Last but not least, de vrouw van mr. Lenstra, Wat kon die zingen zeg, althans dat dacht ze zelf. Het leek de Napolitaanse nachtegaal wel uit 'Kuifje', Bianca Castafiori of zo. Ze zong wel goed maar het kwam zo rottig haar strot uit, zou Wim Sonnevelt gezegd hebben. Zo nu en dan vrolijkte zij de ouderavonden op met haar gekrakeel, maar haar toehoorders dachten daar duidelijk anders over. Zij gaf ook zangles en van haar hebben we ooit nog eens een Frans kerstlied geleerd dat als volgt ging: "Quittez pasteurs, vos brebis, vos houlettes, votre hameau et le soin du troupeau. Changer vos pleurs, dans une soit parfaite. Allez vous adorer, un Dieu, un Dieu, un Dieu qui vient vous consoler.
Jan van der Wiltschool, 1955