Claudy Rebel
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Claudy Rebel en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Claudy Rebel heeft 8 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk zat op deze school eerst in de klas bij juffie Mieke Nagtegaal en later bij juffie Henny Zeeman.
Ik zat op deze school eerst in de klas bij juffie Mieke Nagtegaal en later bij juffie Henny Zeeman. Een grappig detail is dat mijn 2 oudste kinderen, Madelinde en Guylian, later óók bij juffie Mieke in de klas zaten, toen Mieke Nagtegaal juffie was op Peuterspeelzaal "De Bovenmaatjes"! Vanaf het allereerste begin, vanaf dat we peuters waren (toen woonde ze nog bij mij in de Vletstraat en waren we ook buurmeisjes), was Astrid Kos mijn beste vriendinnetje en dat is ook zo'n beetje tot halverwege de MAVO zo gebleven. Ik haalde haar op weg naar de kleuterschool altijd op, want toen woonde ze er inmiddels aan de Visserstraat naast. De poppenhoek en de verkleedhoek waren in mijn kleutertijd altijd favoriet, ik tekende graag prinsessen met paars/groene jurken en de zand- en watertafel vond ik altijd een heel gedoe om bij schoon te blijven! Verder was ik altijd in competitie met Marianne(ke) Otten; wie het beste van ons tweeën kon tekenen. Ook staat me nog bij dat we één keer in de maand een spannend doorzichtig plastic mapje aan een rood stuk band kregen omgehangen, wat we dan moesten meenemen naar huis. Als we 't daarna weer van huis terug naar school moesten brengen, had m'n moeder er altijd geld in gedaan en moest ik er héél goed op passen! 't Zal de "vrijwillige bijdrage" wel geweest zijn! Op dat schooltje ben ik ook m'n mooie gouden filigraan ringetje, die m'n oma tijdens haar vakantie voor mij in Zwitserland gekocht had, kwijt geraakt in één van die mini-toiletjes. M'n ringetje was tijdens het optrekken van m'n maillot (een stomme donkergroene met een gulp erin!) in het toiletje gevallen. Ik hàd al geplast, dus eruit halen was vies en dus geen optie meer! Doorspoelen dus die hap! 'k Heb daarna nooit meer een gouden ringetje van m'n oma gehad, wèl een zilveren! Soms zaten we met een weekopening met z'n allen in de gang bij het lokaal van hoofdjuffie De Vries ("allemaal je stoeltje meenemen!") of in een ander lokaal, omdat een van de juffies bijv. ziek was. 'k Weet nog goed dat Diana Dukel en Anja van Scheppingen toen een keer te laat kwamen. Juf De Vries was heel boos, omdat ze de weekopening verstoorden en vroeg hoe dat zo kwam. Zegt Diana: "We konden er ècht nìets aan doen juf! We hebben een bal, die gooiden we steeds over terwijl we naar school liepen en dat is héél moeilijk! Wéét u wel hòe moeilijk dat is? Want hij rolde steeds weg en dan moesten we 'm zoeken en dáárom zijn we te laat!" Geweldig! ...en ze kletst zich nòg steeds overal uit en is nu zelf een heerlijke maffe juf met verhalen over de meest hilarische smoezen van háár zéér moeilijk lerende kinders! Hoe ik dat allemaal weet? Christa Klijn, Nelleke Kos, Diana Dukel en ik zijn nu nog steeds dikke vriendinnen, zetten nog zéér regelmatig met elkaar de bloemetjes buiten en de boel als 'et even kan flink op stelten en dat nu al meer dan 38 jaar! ...ondanks dat Nelleke vroeger altijd m'n oliebollen met juszand op de rand van de zandbak plat trapte! 't Is allemaal helemaal goed gekomen met ons! Groetjes, Claudy.
Kleuterschool 'De Peperhuis..., 1971
Als nieuwbakken brugpieper het eerste jaar met een enorme grote gloednieuwe schooltas heftig heen en weer gecrosst tussen het hoofdgebouw aan de Van der Duyn van Maasdamlaan (met dat tè gekke trappetjes-scheikunde-lokaal!) naar de dependance aan de Thorbe
Als nieuwbakken brugpieper het eerste jaar met een enorme grote gloednieuwe schooltas heftig heen en weer gecrosst tussen het hoofdgebouw aan de Van der Duyn van Maasdamlaan (met dat tè gekke trappetjes-scheikunde-lokaal!) naar de dependance aan de Thorbeckestraat. Gym in "De Bun"; met een klimtouw vanaf de bovenste trede van het wandrek (jawel, die bovenste ijzeren trede!) naar beneden suizen en meneer Meijer een hartverzakking bezorgen... Geweldig! Later schommelden we in het nieuwe gebouw, staand op een stok tussen de ringen net zolang en hoog, totdat we met de ringen die onder de stok hingen met een klap het plafond raakten! ...en wéér kreeg meneer Meijer een hartverzakking! De beste man heeft zich jaren later dan ook laten omscholen tot leraar techniek, want hij "kon er niet meer tegen!" 4 Jaar lang ook genoten van al die meesterlijke smoezen die al die maffe Eemnessers weer iedere morgen wisten op te dissen! "Sorry meneer, de brug over de Eemnesser trekvaart stond vanmorgen weer open!" ...tegen meneer Duininck Deurne van frans (die met toupet!) ...die wist toch heg noch steg in dit stukkie Gooi & Eemland! De met liefde voor het vak, doch strikt erin geramde duitse lessen van juffrouw Kruimer met haar bonbons als betaalmiddel bij stommiteiten ("Lieb, aber dumm!") en "uhh", of als beloning voor de hele klas als we 't allemaal "Sehr gut, mein' lieber Leute!" hadden gedaan! 't Heeft mij allemaal goed geholpen, maak me wakker en ik dreun die rijtjes nòg zo op! De hilarische "bloemetjes- en de bijtjeslessen" van meneer Stolk met z'n recht-overeind-haar en felle pretoogjes. De rondracende bladgroenkorrels van een blaadje waterpest onder de microscoop, het uit elkaar frunniken van een koeienoog op een stukkie krant en Jan den Braber die de hele klas in dat eerste uur biologieles voorzag van voldoende tandplak om onder de microscoop te kunnen bekijken! Jan had als enige die ochtend nìet gepoetst! 'k Kan achteraf zeggen, dat ik als nog niet geheel bewustzijnde recalcitrante puber op die school een geweldige leuke tijd heb gehad!
Chr. Mavo Groen van Prinsterer, 1979
In de 1e klas zat ik (ook weer samen met mijn vriendinnetje Astrid Kos) bij juf Hannie Boor ("Ik blijf maar een jaartje"), een hele stoere, "losse" juf, die ons met een flinke doses humor en lol de beginselen van het lezen, schrijven en rekenen bijbracht.
In de 1e klas zat ik (ook weer samen met mijn vriendinnetje Astrid Kos) bij juf Hannie Boor ("Ik blijf maar een jaartje"), een hele stoere, "losse" juf, die ons met een flinke doses humor en lol de beginselen van het lezen, schrijven en rekenen bijbracht. Het was dus wel even een hele overgang toen we naar de 2e klas van juffrouw Doorn gingen! Maar hé, Henk Kruijmer was ons in een eerder stadium al voorgegaan, dus moest het ons ook gewoon gaan lukken! Klasgenootje Andy Makinje (m'n allereerste kalverliefde!) ging niet met ons mee, maar verhuisde en ging naar een andere school. Juf Doorn was een èchte juf van "de oude school" met een heuse lessenaar met klep, een zwiepende aanwijsstok, een harde houten bordewisser (vraag maar aan Arno!) en een blikken lunchtrommeltje op pootjes! Ze was strikt, to the point, had weinig geduld met kinderen die zich niet helemaal voegden naar haar wensen ("bìnnen de lijntjes!"), ze kon prachtig vertellen over de kaart met de poort erop die achterin de klas hing, ze heeft de psalmen en de tafels op de maat van haar stok erin geramd voor het leven (mèt smiley-stickertjes!), en ze wilde geen snoep, maar een sinaasappel als persoonlijke traktatie op jouw verjaardag! Juffie Doorn heeft ook heftig geprobeerd om mij de beginselen van het breien bij te brengen, maar dat is dus nooit goed gekomen. 'k Heb in een later stadium tijdens de handwerkles (die ze ook gaf) wèl een prachtige groene poedel om een fles gehaakt en een snoezig lichtblauw geruit keukenschortje geborduurd en in elkaar gefabriekt. In de 3e klas kwamen we (zònder Arjan Westland en Suzan(?), maar mèt Richard Plat erbij) bij juffie van de Born (met mooi lang donkere haar, donkere ogen, roodbruin rieten mandje en een blikje Nivea voor haar lippen!), die in dat jaar trouwde met Jan van de Heuvel, een meester van een andere school. We mochten allemaal op de bruiloft komen! Ze vonden hun stekkie boven de Hubo "in 't darp", waar we met een aantal meiden nog eens een kopje thee mochten komen drinken. Later verhuisden ze naar Hooglanderveen. Juffie van de Born/van de Heuvel maakte ook altijd prachtige gekleurde schoolkrijttekeningen op het rechter klapgedeelte van het bord! Dat jaar kwam ook koningin Juliana "ôngs darp" bezoeken en zijn we allemaal heftig in de weer geweest om een héle mooie tekening te produceren om die aan de koningin aan te kunnen bieden. In de 4e klas kwamen we bij meester Brusse in de klas. Die kwam iedere dag met z'n pukkel, op z'n bergschoenen uit Baarn gelopen. Hij was angstaanjagend behaard, helemaal Israël-minded, een kei in aardrijkskunde en hij kon prachtig vertellen. Tijdens de vrije vertelling van de Kerstviering in de gymzaal kon je dan ook altijd een speld horen vallen! Ook de Bijbelverhalen wist hij altijd op de één of andere manier een stuk spannender te vertellen dan dat je ze ooit eerder had gehoord. Héél gedurfd! Waar ik iets minder gelukkig om was, was toen hij vertelde over hoe mooi Salomé was geweest die voor koning Herodes had gedanst en dat ze net zulk mooi lang haar had gehad als ik... op de één of andere manier voelde dàt nou niet ècht als een compliment! In dat jaar kreeg Richard Plat ook een babybroertje (die wilden we allemaal wel!), Benjamin heette hij en de hele klas kreeg als traktatie een softijsje van de Jolanda Snackbar aan de overkant, wàt een verwennerij! Ook kwam er halverwege dat jaar een nieuwe jongen in de klas, blonde krullen, blauwe ogen met een klein littekentje boven zijn oog, Coeraad Brugman... Tsjéé, wat ben ik verliefd op dìe jongen geweest! Geweldig, hoe verliefd je als kind al kan zijn, leuke tijd was dat! Helaas verliet hij ons weer in klas 5... Deze periode staat ook in m'n geheugen gegrift als de periode waarin ik met m'n neefje Arno, achterneefje Klaas en andere manlijke klasgenootjes de prachtigste hutten heb gebouwd "langs zee", onder de grond of bovenin de appelboom bij mijn neefje Arno in de achtertuin! Er zaten 19 jongens en maar 9 meiden in onze klas, vandaar dus waarschijnlijk het feit dat ik meer met de heren dan met de meiden uit mijn klas optrok. (Het boer-zoekt-vrouw-effect was in onze klas al zichtbaar!) In de 5e klas zaten we bij meester Van Amstel. Geen plant stond daar nog op een schoteltje, want die gebruikte hij altijd om zijn sigaretten op af te tippen. Ook begeleidde meester ons altijd heftig puffend (de rook kringelde dan vanachter het orgel omhoog), en trappend bij onze psalm van de week op het trapharmonium. Hij had ook wel een goed gevoel voor vissen, getuige het aquarium in zijn lokaal. Film op zolder kijken (of dia's), was altijd een feest! Net als het thee zetten, wat wij als meiden van de 5e klas, altijd voor de leerkrachten moesten verzorgen. Soms hingen de omhoog geslingerde theezakjes dagen aan het plafond van het keukentje onder aan de trap naar zolder. Als 'et zakje indroogde viel 'ie weer naar beneden. Na verloop van tijd was het hele plafond bruin geblokt! Wat hebben we die meester Van Amstel ook met z'n allen vreselijk lopen pesten met z'n Huizer scheldnaam (Kippie); "Wat eten we vanavond? Kip met Amstel bier!" Ooit rende hij woest m'n vriendinnetje Astrid Kos achterna (we zaten toen al op de MAVO en kwamen net terug van turnen bij Turnlust in de Wilhelminaschool, toen Astrid 'em in de gaten kreeg en hij Astrid...) en vloog hij haar bijna om die bekende kreet aan! In dat jaar werd ook nog m'n gebitje door de orthodontist omgetoverd in een eigentijds beugelbekkie! Ergens in die 5e klas (of was 'et eerder, of pas in de 6e?) kwamen Jos Sijl en Bert Veerman onze gelederen versterken. Uiteindelijk belandden we met z'n allen in de 6e klas bij meester Sijl en later bij meester Drost. Altijd bij die man (meester Sijl) in de klas willen zitten, kreeg 'ie "last van z'n rikketik" en ging hij het rustiger aan doen op een andere school! Meester Sijl was hartstikke grappig en leuk en de klas voor ons had fluitles van hem gekregen op een picolo dwarsfluit! Dat wilde ik ook! Nooit meer fluitles gehad dus... Daarna kregen we meester Drost. Hele droge humor, waardoor je nooit helemaal zeker wist of 'ie nou iets meende of dat 'ie weer een grap stond te produceren. Ook moesten we ons zeer regelmatig onderwerpen aan het willetje van de vaste stand-in-juf van onze school, juffrouw Rozenboom! Als ik nú nòg een beschermde-dierensoort-printje zíe of klikkende slingbackpumps op tegeltjes hóór, verstijf ik! Ik denk dat ik toen een klein traumaatje heb opgelopen. Ik heb dat ook altijd met tè bruin gepoederde oudere dametjes met hoge bruine getekende wenkbrauwen en tè dikke lichtrose lipstick; 't zelfde effect! Ook de diploma uitreiking was een memorabele ervaring en heftige openbaring! Mijn vriendin Astrid bleek eigenlijk Aartje te heetten, ik, net zoals de dokter mij altijd al noemde, Klasiena en m'n neefje Arno, Arnoldus Ruth! (vreselijk, m'n zùsje heette óók zo!) Wàt een maffe namen werden er afgeroepen! Menig klasgenootje had 'et liefst ter plekke door de grond willen zakken! Uiteindelijk dan het eindkamp in het troepenhuis van Scouting Flevo, helemaal geweldig! M'n stiekem meegenomen nieuwe witte sandalen waren na die paar dagen (èn nachten!) banjeren door het bos voor eeuwig verpest! Mensen, ik kan met een gerust hart zeggen dat ik op die lagere school mèt m'n vriendjes, vriendinnen, neef (Arno), en achterneef (Klaas, nu m'n zwager!) een geweldige leuke tijd heb gehad! 'k Zou 'et leuk vinden om jullie allemaal (helaas, op een paar na...) nog 'es terug te kunnen zien. Reünietje...? 'k Vraag me af of pruimentikkertje dan weer nèt zo spannend zou zijn als toen...? ...afgeschermd van de rest je zoen inlossen in 'et fietsenhok gaat in ieder geval niet meer, die is weg net als rest van de school! Groetjes aan iedereen, Claudy. P.s. ...enne Harry, ik heet Claudy, géén Claudia!
Eben-Haezerschool, 1973