Ontdek PLUS

C.K. Sterrenburg

Kent 2 personen

MARRIED , 5 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van C.K. Sterrenburg en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    C.K. Sterrenburg heeft 0 klassenfoto's en kent 2 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    In de derde klas kregen we staatsinrichting.

    In de derde klas kregen we staatsinrichting. Hiervoor kwam een advocaat lesgeven. Eén keer ben ik er uit gestuurd en ging toen tergend langzaam het lokaal uit. Ik mocht na 5 minuten weer terug komen, volgens de leraar. Bij de deur keek ik demonstratief op mijn horloge en ging toen pas weg. Maar mooi dat ik na die 5 minuten niet terugging! Wij hadden ook les van de directuer, dhr. Dorsman. Hij gaf biologie(?) en kreeg soms geweldige niesbuien. Na de 10e keer mochten we hardop mee gaan tellen. We hebben een keer de 60 gehaald! Meneer Klein gaf Duits en hij vond heel veel dingen leuk. Moest daar ook altijd op reageren. Op een dag had iemand een blokfluit meegenomen en op de lessenaar gelegd. Meneer Klein bekeek de fluit aan alle kanten en wij vroegen of hij er op kon spelen. Het antwoord was bevestigend en onze vraag was daarna:"Meneer, speelt u een liedje voor ons?" Op het moment dat hij begon te blazen kwam er een wolk norit uit, recht in zijn gezicht. Tot overmaat van ramp kwam de directeur binnen en die moest eerst vreselijk lachen, maar daarna kregen we te horen dat wij allemaal na schooltijd moesten blijven. De directeur kwam vertellen, dat we de straf konden afkopen: voor de leraar een flesje cola meenemen en voor hem een fles jenever. Het eerste hebben we gedaan maar het tweede natuurlijk niet. De eerstvolgende les Duits werd het colaflesje op de lessenaar gezet. De heer Klein bekeek het argwanend en wij vertelden toen maar dat het een opdracht van de directeur was. Hij dronk het niet op, maar vertelde:"Ik laat het nog even staan, zodat ik de eerste de beste die niet mee doet er een klap mee kan geven!" Dat was meer een dreigement, dan dat hij het ook echt zou doen. Ik heb er nog veel meer beleefd. Dat een volgende keer.

    Merewade College, 1958

    De concierge, de heer Gorlee, kon slecht tegen zijn verlies met schaken tussen de middag.

    De concierge, de heer Gorlee, kon slecht tegen zijn verlies met schaken tussen de middag. Steevast was zijn uitdrukking als iemand zich met het spel bemoeide:" Joh, ga fietsen stelen!" In de eerste en tweede klas kregen wij nog Frans, Duits, Engels. De heer van Hoven, een geweldige kettingroker, liet ons ook spreekbeurten in het Frans doen. Vreselijk!!! De directeur beloofde ons uittreksels van didactiek, maar we moeten de eerste nog krijgen. Er werd in die tijd slecht geluisterd naar de redenen van de leerlingen als iets niet gedaan kon worden. Tijdens de gymnastiekles bij Gelderblom(Pikkie) een geweldig dikke enkel opgelopen doordat ik op een bal terechtkwam. Thuisgebracht door de heer Dousma met zijn Citroën snoek. In het jaar daarvoor Dousma de stuipen op het lijf gejaagd door een zweefkoprol te maken over een afstand van ongeveer 8 meter! (Hij kwam even kijken naar de gymles van onze klas). De sportdagen in Rotterdam en Dordrecht waren leuke uitjes. De mooiste herinnering is: tijdens de Adventsweken gingen we met een grote groep naar de Koepel in Breda om het kerstspel "De ster van Bethlehem" op te voeren. Eén van de spelers heette Wim Boef. Eenmaal aangekomen bij de gevangenis meldde hij zich met de mededeling:" Mijn naam is Boef en ik moet hier zijn!" Prompt werd het luikje in de deur weer gesloten. Na nogmaals aangebeld te hebben en op een waardige manier onze komst te hebben gemeld, mochten we binnen. Eenmaal in de zaal waar het spel opgevoerd zou worden, kreeg ieder zijn/haar plekje aangewezen. Bij de uitvoering kon je ook de gevangenen van dichtbij zien: het was geen pretje, zeker niet als je je bedacht, dat er mensen bij waren die zeker nog 20 jaar daar zouden blijven!

    Juliana van Stolberg (P.A.), 1963