Ontdek PLUS

Caty Leenen

Kent 0 personen

Burg. staat -
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Caty Leenen en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Caty Leenen heeft 2 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    In maart 1959 kwam ik op deze school vanuit Nieuw-Guinea, in de 3e klas.

    In maart 1959 kwam ik op deze school vanuit Nieuw-Guinea, in de 3e klas. Hier was het bijna het einde van het schooljaar, bij ons was dat net begonnen. Het gevolg was een achterstand. Bij meneer Bol in de 4e moest ik uitleggen hoe ik nog 3 overgrootmoeders kon hebben. Ik kon hem overtuigen met een tekening op het bord. 2 Opa's en 2 Oma's waarvan 3 nog een in leven zijnde moeder hadden. Juffrouw Berends in de vijfde leerde ons breuken aan de hand van een sigarendoosje en in stukjes geknipte karton. We deden het toneelstuk Repelsteeltje in de klas. Met Eveline Vial waren wij de Selvera's. Herinner me namen als Mavis de Waal, Nanny Fielmich, Kitty Rood, Jelle Mooy (een draak van een jongen, die altijd pestte), Dolly de Bree, Hans Fros, Herman die nog op zijn duim zoog, Fred Hendriks, Ria Veth en Marianne Teeboom en een Liesbeth en Theo uit Loosdrecht. In de 6e klas meneer De Boer die sigaren rookte en voorlas uit Ciske de Rat en Kruimeltje. Bij hem leerden we met de Toetsnaald om ons voor te bereiden op de middelbare school. Bijna alle meisjes gingen als vanzelfsprekend naar de huis-houdschool. In de vijfde en zesde hadden we Frans op woensdag en zaterdag: papa fume une pipe, la souris sous la table. Touwtje springen deden we op de dikke lijn op het plein, die jongens en meisjes van elkaar scheidde tijdens de pauze. In de lokalen stond in de hoek een kachel. Daar werd vaak de schoolmelk naastgezet. Vreselijk! De doppen werden gespaard "voor Afrika". Wat ze er daar mee moesten snapte ik niet.

    Prof. dr. J.H. Gunning Wzn...., 1959

    Prachtige school, heb meegedaan aan de verhuizing van uit het oude gebouw.

    Prachtige school, heb meegedaan aan de verhuizing van uit het oude gebouw. Moest examen doen bij de rector alvorens te worden aangenomen. Had eerst Mulo en 1 jaar HAVO gedaan maar kon hier nog de HBS doen. Het examen ging over scheikunde: basen, zuren en zouten. Had me tijdens de schoolvakantie suf geleerd en hulp gehad van een vriendje die goed in scheikunde was. Tijdens het examen (mondeling) haalde ik alles vakkundig door elkaar. De rector begreep echter dat ik erg mijn best had gedaan en mocht ik op deze school komen. Ik heb een keer mijn klasgenoten zoveel mogelijk getracht te bereiken, samen met een ander meisje: Lieke Bos. We hebben georganiseerd dat de hele klas op de grote reünie (lustrum) aanwezig was op school en daarna in hotel Promers gegeten. De keer erna was ik weer een van de heel weinigen die aanwezig was. Met een van de andere 4 meisjes ben ik nog altijd bevriend. De leraar Frans vond ik geweldig, meneer Landgraaf, net een echte Fransman, met zijn alpinopet en donkere voorkomen. Het leukst was vertalen vanuit de Paris Match, het ergst de leermethode met een band recorder in je tafel. Er was ook een heel aardige conciërge, meneer Van Veen, geloof ik. Ik moest met de trein komen en dan een stukje lopen. Soms was ik dan net een tikje te laat maar daar maakte hij geen probleem van. Ik kan me niemand herinneren als een vervelende figuur. Behalve de leraar Engels, Levenbach. Hij regelde ook het toneelstuk. Met hem had vaak aanvaringen. Dat kwam omdat hij me overhoorde voor de klas en ik een antwoord wist dat niet in het boek stond, maar een alternatief. Het ging dan om woordjes. Als kind had ik vaak engels gesproken en op de een of andere manier kon hij dat niet uitstaan. Op een bepaald moment kregen we onenigheid over de literatuurlijst. Het boek dat ik op dat moment las heette For ever Amber en beschreef Engeland gedurende het lange leven van ene Amber in de jaren 1650. Behalve dat het boek heel dik was en gevuld met dunne blaadjes, was het vreselijk interessant. De grote brand in Londen en de uitbraak van de pest epidemie kwamen er in voor. Levenbach wilde niet dat ik het boek op mijn lijst zette. Wel mocht een of ander klein boekje met 75 pagina's dat als titel had "Candy". Tijdens de les las ik het snel door en het bevatte min of meer een soort porno. Levenbach dreigde mij dat Engels al twee keer was uitgeloot voor het mondeling dus ....Ik hield Amber op mijn lijst en ging het schriftelijk met vertrouwen tegemoet. Het mondeling zou ik wel zien, per slot zou er een gecommitteerde bij zijn. En waarachtig.... het Engels mondeling werd weer uitgeloot. Heb de man nooit meer teruggezien. Wel altijd wat medelijden met zijn zoon gehad. Daarover vertelde hij wel eens heel minachtend dat het een zanger was in Frankrijk. Veel later zag ik een interview met Dave waaruit me bleek dat hij niet graag terugkeek naar zijn jaren in Nederland.

    Het Baarnsch Lyceum, 1967