Carola Smit
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Carola Smit en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Carola Smit heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenDie ontzettend leuke vriendinnen kliek! Wat hebben we het toch gezellig gehad! Vooral toen Kit en ik bleven zitten in de 5e en uiteindelijk wel aanwezig mochten zijn bij de schoolfeestjes van onze oude klas met Flip, PP, Martin, Klaas, Kees, Rob, Jaap, An
Die ontzettend leuke vriendinnen kliek! Wat hebben we het toch gezellig gehad! Vooral toen Kit en ik bleven zitten in de 5e en uiteindelijk wel aanwezig mochten zijn bij de schoolfeestjes van onze oude klas met Flip, PP, Martin, Klaas, Kees, Rob, Jaap, Annelies Asberg, Annelies Heetveld, Elise, Tineke, Liesbeth, Nettie Jansen. Kit en ik kregen 'verkering'met Flip en PP. Nog steeds hebben we contact en is de vriendschap giga dierbaar.
St Theresia, 1964
Ik had hier een verhaal over Bart Onderwater staan die helaas vorig jaar (2007) is overleden.
Ik had hier een verhaal over Bart Onderwater staan die helaas vorig jaar (2007) is overleden. Ik kan hem nu nóóit meer excuses aanbieden. Dat heb ik vaak in stilte wel gedaan en doe dat nu nog even extra bij het kaarsje dat altijd bij mijn lieve moeder brandt. Ik hoop dat zij e.e.a. aan hem door wil geven. Bart, ik mag van harte hopen dat mijn gepest jouw leven niet teveel beïnvloed heeft, maar kan helaas met de beste wil van de wereld mijn krengerig gedrag jegens jou op de kleuterschool niet meer terugdraaien.Sorry, sorry, sorry! Een annekedote... we kregen op school één maal per jaar een prik (weet bij god niet welke). Kitty en ik altijd stoer vooraan, stelde toch niets voor zo'n prikkie!? Frank en Jeroen Andriessen (geloof een klas lager) waren als de dood voor die prik. En die pleegden zichzelf klem te zetten onder de zandbank die boven in het lokaal stond. Huilen, huilen, huilen en grote snottebellen onder de neus. Ma Andriessen vond dat Kit en ik met hen moesten gaan trouwen omdat zij ook tweeling waren. Kit en ik 's avonds volledig in tranen, niet kunnen slapen, nachtmerries etc. wij zagen die slapjanussen never nooit als onze toekomstige echtgenoten! Een donkere toekomst bleek ons lot. Toen onze ouders ons beloofden dat wij ons geen zorgen hoefden te maken omdat wij ons levenlang bij hen mochten blijven wonen, waren we gerust. Nog steeds wonen wij bij onze ouders, slaan geen acht op mannen en mijden Bilthoven (lees de de fam. Andriessen) want ja... anders worden we alsnog in de boot genomen! Frank en Jeroen... ben benieuwd hoe het met jullie gaat! ;-)
st janneke, 1963