Bob van der Houven
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Bob van der Houven en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Bob van der Houven heeft 3 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIn 1965 waren we met het gezin terugverhuist van Duitsland (waar mijn vader voor Amerikaanse militairen werkte) naar Nederland.
In 1965 waren we met het gezin terugverhuist van Duitsland (waar mijn vader voor Amerikaanse militairen werkte) naar Nederland. We gingen bij mijn grootouders wonen aan de Regentesselaan in Den Haag. Ik vond dat een heerlijk huis, en het was erg gezellig met Oma en Opa in dat huis te wonen. De Da Costaschool vond ik heel fijn. Ik moest op mijn 8e nog Nederlands leren schrijven, want de eerste twee jaren van de lagere school had ik in Duitsland doorgebracht. Ik weet nog dat ik ook wel eens dingen zei (Germanismen) waar de leerlingen om moesten lachen. Mijn grootste liefde op de Da Costaschool was Juffrouw de Haan, die ik in de 3e klas had. Ze huilde toen ik naar de volgende klas ging, en ik vond het ook erg om geen les meer van haar te krijgen. Ze kon zo prachtig voorlezen uit de Rozemarijntje-boeken van W.G. van de Hulst. Dan zat ik ademloos te luisteren. In de 4e klas had ik Juffrouw Luteyn. Ze miste helaas de warmte van Juffrouw de Haan. De 5e en 6e klas heb ik gevolgd op een lagere school in Leidschendam waarvan ik de naam niet meer weet. Hij werd de Blauwe School genoemd, omdat we eerst in een blauw noodgebouw zaten. De nieuwbouw heb ik ook nog meegemaakt. In de 5e klas kreeg ik Mijnheer Booms (heette hij zo?). Een lieve man die mooi kon pianospelen. Ik herinner me dat ik een keer achterop zijn scooter mocht zitten, en dat vond ik geweldig! In de 6e klas tenslotte de heer Brand. Niet onaardig, maar hij heeft op mij niet veel indruk gemaakt. De vriendjes die ik me van de Da Costaschool het beste kan herinneren zijn Wim van de Zwan, die in de 2e Schuytstraat woonde, en Robert Smit. Bij Robert thuis leunde ik een keer tegen het tuinhek, toen het hard werd dichtgegooid. Het topje van mijn rechter wijsvinger lag er toen praktisch af. De moeder van Robert heeft me meteen naar de EHBO gebracht, en mijn vingertop is toen gehecht, en met een groot verband ging ik naar huis. Toen ik mijn Oma vertelde dat de dokter had gezegd dat ik misschien nooit meer zou kunnen pianospelen moest ze huilen. Gelukkig heeft de dokter ongelijk gekregen. Ik heb die hele zomer met dat verband moeten lopen, en dat vond ik erg vervelend, want ik was dol op zwemmen, en dat kon een tijdje niet. Met mijn wijsvinger is het weer helemaal goed gekomen.
Da Costaschool (Protestant ..., 1965
Aan Zandvliet bewaar ik alleen maar goede herinneringen.
Aan Zandvliet bewaar ik alleen maar goede herinneringen. Na mijn vertrek van het Veurs College in Leidschendam vond ik dit een veel prettiger school. Het was een kleinere school, met meer persoonlijke aandacht voor de leerlingen. Sommige leraren vond ik erg aardig en humoristisch. De beste herinneringen bewaar ik aan de heren Van Lindt van Erk, Niewold en Booms, respectievelijk leraren Duits, Engels en Frans. van alle drie weet ik dat ze helaas al zijn overleden. Ook de toenmalige rector, de heer Jansen, vond ik een heel beminnelijke man. Wat de leerlingen betreft bewaar ik vooral dierbare herinneringen aan Fockela Jukema en Kitty Polderman. Fockela en ik hadden in die tijd het voorecht dat we op de vleugel mochten spelen in de gymzaal/aula. Dat deden we dan ook vaak. Ik was goed bevriend met Fockela, maar verloor haar uit het oog nadat ze getrouwd was. Tot mijn grote schok hoorde ik ongeveer 6 jaar daarna dat ze kort na haar huwelijk was overleden aan een hersentumor. Ik bewaar haar brieven nog steeds, en heb een liedje over haar geschreven dat in 1997 op CD is verschenen: "Je was toen nog maar een kind". Kitty Polderman is, net als Paulien Ligtvoet van het Veurs College, altijd één van mijn beste vriendinnen gebleven. We zien elkaar nog steeds. Samen met haar heb ik in 1975 een documentaire gemaakt t.g.v. het toen 50-jarige bestaan van Zandvliet. Diverse leraren passeerden daarin de revue, en Kitty deed de interviews.
Christelijke Scholengemeens..., 1972
Het was een rommelige tijd, met studentenstakingen en zo.
Het was een rommelige tijd, met studentenstakingen en zo. Het Veurs vond ik een erg grote school, met weinig persoonlijke aandacht voor de leerlingen. Misschien dat daarom mijn loopbaan ook niet zo'n succes was: ik ben na het derde jaar van school gestuurd... Neemt niet weg dat ik er een filmclub heb opgericht. Geen idee of die nog bestaat. Samen met leerlingen uit mijn klas (o.a. Paulien Ligtvoet, Eef Overgaauw, Margriet de Koning, Annelies Vroomans, Saskia Hulspas en Gay Benz) én een aantal leraren hebben we toen gekke filmpjes gemaakt: "De Wrekers" en "Oeps". Daar bewaar ik erg leuke herinneringen aan, en ik heb de films nog steeds in mijn bezit. Overigens is Paulien Ligtvoet nog steeds één van mijn beste vriendinnen. Met haar heb ik door de jaren heen altijd contact gehouden.
Veurs College, 1969