Betsie Hofman
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Betsie Hofman en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Betsie Hofman heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenAan het begin van het schooljaar 1967 begon ik als directrice aan "de Stipe", school voor Christelijk Lager Huishoud en Nijverheidsonderwijs, ook wel de landbouwhuishoudschool genoemd.
Aan het begin van het schooljaar 1967 begon ik als directrice aan "de Stipe", school voor Christelijk Lager Huishoud en Nijverheidsonderwijs, ook wel de landbouwhuishoudschool genoemd.De school werd beheerd door de CBTB, afdeling Friesland. Ik heb hier een fijne tijd gehad met prettige collega's. Sommige leerlingen herinner ik me nog goed. Vooral als er iets voorgevallen was. Met onze concierge, de heer Visser was het goed samenwerken. De leerlingen hielden wel van hem. Veel foto's zijn nog in mijn bezit. Helaas verdween dit type onderwijs in Nederland. Dat vonden we heel erg. Zelf gaf ik ook lesnl. gezondheidskunde. De lessen werden verdeeld in hapklare brokken. Elke keer een overhoring voorkwam dat de leerlingen niets aan hun huiswerk deden en hadden als resultaat dat er uiteidelijk altijd een voldoende op het rapport kwam. Met humor, orde en regelmaat werden er goede resultaten bereikt die de meisjes het nodige zelfvertrouwen gaven. Zo werden hun talenten ontplooid.
Laag Huishoudelijk Nijverhe..., 1967
Ik kwam op deze school na de verhuizing van ons gezin naar Jukwerd en kwam bij meester Brons in de klas.
Ik kwam op deze school na de verhuizing van ons gezin naar Jukwerd en kwam bij meester Brons in de klas. Die was erg streng maar dat vond ik prima. Als we zingen hadden dan mosten we de handen op de bank leggen en dan keek meester of we wel schone nagels hadden. Meester snoepte in de klas wel eens van mispels die hij in de kast bewaarde. We lazen gezamenlijk uit het boekje van Jaap en Gerdientje. Dat vond ik mooi. Mijn vriendin was Emmy van der Veen. Later werd Biny Hendriks mijn vriendin. In de pauze deden we bokje springen, bok, bok hoeveel horens heeft een bok, touwtje springen of overlopertje of knikkeren.We moesten lopend naar school. Dat was een heel eind( een uurtje lopen), later kregen we een fiets. Dat was trappen tegen de wind in of voor de wind natuurlijk. We deden dan onze jas een beetje los zodat de wind er als een zeil in blies en dat ging lekker hard. In de vijfde klas kreeg in meester Wildeman. Die had een viool. Dat hadden we nog nooit gehoord en we moesten er erg om lachen de eerste keer. Wat is het gek dat je bepaalde dingen onthoudt die je beter zou kunnen vergeten. In die tijd hadden we de nieuwe spelling geleerd maar thuis las je nog boeken met de oude spelling waar het woord leeraar met 2 é's geschreven werd. Biny en ik hadden dat allebei verkeerd geschreven met een dictee en toen beschuldigde de meester ons ervan dat we afgekeken hadden. Dat was echt niet het geval. Wij keken beide heel raar aan tegen het woord "leraar" zoals het nu moest geschreven. Vals beschuldigd worden is heel moeilijk te weerleggen. Je leert veel en ik vond het een fijne school maar later weerden we gewaar dan andere scholen al een beetje frans hadden gegeven en wij wisten daar niets van. Dat merkte we op de ULO later en dat was een minpuntje. Nog een versje dat we zongen als we speelden op het plein: Alles in de wind, alles in de wind, ik ben een arme schipperskind.2x Kom hier Rosa je bent mijn liefste, mijn liefste jaja. Dan zocht je een ander kind op en die mocht verder voor de rij meisjes dansen en weer een ander meisje uitzoeken.
School met de Bijbel, 1947