Berrie Vial
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Berrie Vial en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Berrie Vial heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHeb nogal kort op deze school gezeten.
Heb nogal kort op deze school gezeten. Ik was wat ouder dan de andere leerlingen, maar daarvan zaten er meer in onze klas. Kees den Hartog, met wie ik veel omging, was ook wat ouder. Er was ook een Joegoslavische jongen, ik weet zijn naam niet meer, met wie ik veel omging; ook die was wat ouder. Je mocht op deze school niet veel trouwens. Als de directeur binnenkwam (dat was Hilgers toen) moest je keurig in het gelid naast je schoolbank gaan staan. Regelmatig werden de agenda's ook opgehaald. Er werd streng gecontroleerd op wat daar in stond. Ik kijk er nu lachend op terug, maar toen ik van de school werd gestuurd was dat niet zo'n prettig gedoe. Ik kreeg zo'n 2 weken individueel les van de onderdirecteur. Mijn pauzes kreeg ik als de andere klassen alweer les hadden. Alsof ik een besmettelijke ziekte had. Afijn, na 14 dagen dus van school af. Ik heb met Kees en de Joegoslaaf trouwens best wel gelachen. Na de verwijdering zat ik binnen no-time op de Dalton-HBS, waar ik een prima tijd beleefde.
Sint Montfort College, 1965
Leuke school en ook een leuk onderwijssysteem, met die Daltonuren.
Leuke school en ook een leuk onderwijssysteem, met die Daltonuren. Onze geschiedenisleraar was een klasse apart. Als die begon te vertellen was voor mij binnen no time het lesuur om. Niet alle leraren waren even goed in het orde houden. Zo liep mijn leraar Nederlands elke les wel een keer rood aan, en was de orde tijdens de lessen scheikunde (klein mannetje, bril met donker montuur) vaak ver te zoeken. Natuurkunde, wiskunde, aardrijkskunde, waren heerlijke lessen. Buiten gymmen was altijd wel leuk, hoewel ik toen niet goed in sport was. Maar het grote sportveld aan de andere kant van de weg gaf me altijd een gevoel van vrijheid. Net als de huiswerkuren. Was trouwens niet zo handig als je in zo'n hokje tussen 2 lokalen ging zitten en in beide lokalen begon een les. Durfde ik er een uur gewoon niet uit. Namen? Ben ik nooit goed in geweest. Maar Lenneke Blanker, Erna Stiemer, en Gerda Blankestijn herinner ik me wel.
Dalton HBS, 1967