Benjamin van den Broek

Mijn eindexamenjaar Havo als niet katholiek op een katholiek internaat De la Salle doorgebracht.

Mijn eindexamenjaar Havo als niet katholiek op een katholiek internaat De la Salle doorgebracht. Toffe gasten ontmoet. Tot mijn spijt niet bij de reunie aanwezig kunnen zijn in 1998. De directeur Van Bentum heeft mij met respect behandeld en ik had pas veel later door dat hij ook een broeder was. ha ha 's Nachts via American Forces Network luisteren naar Wolfman Jack, zodat ik overdag nogal veel sliep zowel voor als tijdens studietijd. ha ha. Bij een goser uit Rozendaal op de kleinste TV die er toen bestond kijken naar Top Pop, dat precies viel in de studietijd. De leraar frans die flipper werd genoemd. Naar een achenebbisj hotel in les Marais in Parijs, waar we een kamer deelden met 6 gosers en waarvan de gordijnen al bij binnenkomst spontaan naar beneden storten. 's avonds één voor één de kamer uitsluipen en naar buiten naar het café om de hoek. De verzameling bier ter koeling in de badkuip. De overbuurman van Mark, die op zondag vroeg naar een plastic tas, omdat hij "boodschappen" moest doen. De "boodschappen" bleken te bestaan uit bierflesjes die hij vakkundig had gejat van de broeders. Als dank voor hele lenen van de plastic tas, kregen wij ieder een flesje bier. Het internaat, de enige plek waar ik bier dronk. Sindsdien borrel/cola of wijn. De leraar Wiskunde die mij enthousiast feliciteerde met het behalen van mijn diploma, ondanks dat ik één van zijn slechtste leerlingen was, had ik die kerel vanaf de brugklas als leraar gehad, dan had ik waarschijnlijk werkelijk iets van wiskunde begrepen. Radio maken op cassette en deze tijdens de pauze via de speakers op het schoolplein af laten spelen. Schamen om mijn overslaande stem bij het aankondigen van "heaven must be missing an angel". De geur van mest en de kippenboeren in de Peel. De bossen waar ik op zondag met de fiets alleen doorheen jakkerde, aangezien de anderen naar de mis "mochten". De "zandbakspecial" die mijn overbuurman kreeg, omdat hij niet toeliet dat wij zijn huiswerk overschreven. Dit betekende dat hij eerst in een gootsteen werd gelegd, waar je normaliter met koud water je voeten kon wassen, om vervolgens nat buiten door het zand gerold te worden, waarna hij ten overstaan van alle directeuren van de Nederlandse internaten, die toevallig die dag een bezoek aan ons internaat aflegden in de vijver voor de hoofdingang gesodemieterd werd. Tactisch als hij was ging hij niet door de zijingang terug naar zijn kamer, maar dwars door de hoofdingang, waar Van Bentum net alle andere directeuren welkom heette. Dit betekende wel dat wij na afloop het waterspoor dat hij had achter gelaten in de hal en gangen konden dweilen en moesten beloven geen verdere acties te ondernemen. Hieraan hebben wij ook ons keurig gehouden. Wel hebben wij de volgende dag op school natuurlijk in geuren en kleuren verteld wat er was gebeurd. Helaas voor hem hadden wij die vrijdag gym. Hij had zich net volledig aangekleed, toen hij vervolgens door de medescholieren van Stevensbeek onder de douche werd gezet. Aangezien hij net de rest van zijn kleren af had gegeven aan de wasserij en het die dag vrijdag was en wij na afloop van school naar huis gingen, had hij geen droge kleren meer om aan te trekken. Aangezien ik dit ook wel een beetje lullig vond heb ik hem een broek geleend, zodat hij in ieder geval droog thuis kon komen. Die goser uit Wassenaar die al een paar keer was blijven zitten en volgens mij al 20 jaar was en op een bloedhete dag besloot om in korte broek naar school te gaan. Dit werd door de directeur van school niet echt gewaardeerd, zodat Van Bentum tijdens het eten de eetzaal binnenkwam en onze vriend liet weten dat het echt niet de bedoeling was dat hij in korte broek op school zou verschijnen. Hij heeft zich hier dan ook keurig aan gehouden. De volgende dag en de rest van de week verscheen hij op school in driedelig kostuum compleet met gouden hanghorloge, ondanks dat de mussen door de hitte van het dak vielen. Verder herinner ik mij nog de hartelijkheid van de ouders van mijn medescholieren, waar ik wel eens thuis kwam in o.a. Sambeek en die steeds maar u tegen mij bleven zeggen ook al gaf ik te kennen dat ik liever had dat zij mij tutoyeerden. Kortom ik heb slechts een jaar op Stevensbeek gezeten, maar aan de Brabanders denk ik met veel genoegen terug!

Scholengemeenschap Stevensbeek, 1976