Anita van Wieringen
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Anita van Wieringen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Anita van Wieringen heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk zat in het jaar na Jenny Jordaan en ook voor ons jaar gold, dat je als meisje altijd voor alle feesten werd uitgenodigd.
Ik zat in het jaar na Jenny Jordaan en ook voor ons jaar gold, dat je als meisje altijd voor alle feesten werd uitgenodigd. En gefeest werd er! Het was een sport om bij het internaat (semenarie voor priesterstudenten) binnen te komen, zonder betrapt te worden door de inwonende priesterleraren (vooral De Leur was berucht om zijn fijne neus voor indringers). Aan wat er gebeurde als je eenmaal binnen was, heb ik geen schokkende herinneringen met jullie te delen. Verder dagelijks ellenlange gedichten uitgewisseld met Gio Lassooy (liggen nog op zolder, de gedichten, Gio niet). Ook staat me nog helder voor de geest dat de biologieleraar (Van Weers of zo?) tijdens een strandfeest een fles met een bijzondere inhoud bij zich had, waarin we mochten delen. In de winter was het fantastisch om tijdens de eerste uren biologie te hebben, want de leraar was dan nog in winterslaap. In de zomer stond hij gelijk met de zon op en gelukkig in de winter ook. Als hij dacht dat je snoepte tijdens de les, werd je speeksel getest. Tijdens de open dag van Leeuwenhorst, eerder dit jaar, liep ik zelfs nog de onvergetelijke Jan Beemsterboer tegen het lijf. Hij schijnt gepensioneerd te zijn, maar Leeuwenhorst toch niet los te kunnen laten. De heer Hilgersom (Latijn) heb ik pas nog op de fiets ontmoet. Hij is in de afgelopen 25 jaar niets ouder geworden. Hij kon zich nog veel klasgenoten herinneren: Gerty Boot, Sylvia Wilmink, etc.
Leeuwenhorst, 1970
Ik had een vriendje die heel erg sterk was, maar helaas weet ik zijn naam niet meer.
Ik had een vriendje die heel erg sterk was, maar helaas weet ik zijn naam niet meer. Van mijn lieve blonde juffrouw, die aan haar teen was geopereerd, ben ik ook de naam vergeten. Verder heb ik in de klas gezeten bij juffrouw Van der Weijden, de dochter van de toenmalige burgemeester. Op het grasveldje gingen we vaak sprinkhanen vangen. Toen ik laatst weer op de school kwam (mijn zoon zat er de afgelopen 2 schooljaren, bleken de zand/waterbak opgeofferd te zijn aan nieuwe lokalen, het grasveldje is opgeofferd aan huizen en een tegelveldje. In mijn herinneringen was het een stuk mooier. Fijne tijd gehad daar.
kleuterschool Mariannehof, 1962