Agnes Komin
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Agnes Komin en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Agnes Komin heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenKennemer Streekschool.
Kennemer Streekschool. Mijn herinneringen aan deze school. De verbazing dat we in de eerste klas bij Juffr. Bos heel veel over ons zelf moesten leren omdat we zelf nog pubers waren. Ik vond het fijn om naar school te gaan en voelde me er echt thuis. Als Haarlemse kreeg ik ook te maken met meisjes die uit heel andere plaatsen kwamen om deze opleiding te volgen. De werkweek in Bergen vond ik fantastisch. Daar zag ik voor het eerst een optreden van het schoolcabaret. Op dat moment was ik meteen om, daar wilde ik ook graag bij horen. Een kerstspel hebben we gedaan met Dhr. Kuipers die ons ondersteunde met gitaarspel. De engelstalige kerstliederen die we soms driestemmig ten gehore brachten in bejaardenoorden. Mijn creativiteit werd tijdens deze opleiding geprikkeld. Het is jammer dat ik de opleiding niet heb kunnen afmaken. Het is mij nog steeds een raadsel hoe een voldoende voor praktijk ineens kon veranderen in een onvoldoende. ( Er waren in die tijd wat overspannen leerkrachten, die dubieuze beslissingen hebben genomen waar ik een slachtoffer van ben geworden). Toch heb ik heel veel geleerd in die drie jaar op school. In het dagelijks leven profiteer ik er nog steeds van. Buiten het feit dat ik zelf vier kinderen heb, geef ik ook hockeytraining aan kinderen en werk ik nu op een consultatiebureau. De liefde voor teksten schrijven en zingen heb ik nog steeds en is ontstaan bij die eerste keer klossencabaret.
Kennemer Streekschool Kleut..., 1976
De Hartenlustschool Tsja, wat zijn eigenlijk mijn herinneringen? Van mijn eigen schooltijd niet zo heel veel.
De Hartenlustschool Tsja, wat zijn eigenlijk mijn herinneringen? Van mijn eigen schooltijd niet zo heel veel. Na het falen op de Havo (Lorentzlyceum) werd ik in een reeds bestaande tweede klas van de Hartelustschool geplaatst. Het was voor mij niet zo makkelijk om als een buitenstaander in een bestaande klas te komen. Blijkbaar was ik ook niet zo'n brave leerling want ik ben ontelbare keren uit de les gezet waarbij ik mij steeds bij Dhr. Reinders moest melden. Met een schoolgenoot( Paul v.d. Heiden) hield ik zelfs een soort wedstrijd wie er het eerste buiten de les stond. Juf. Koster zal nog wel eens pijn in haar buik hebben als zij aan mij terugdenkt. Zij zette kruisjes neer wanneer je huiswerk niet in orde was. De kruisjes die zij achter mijn naam had geplaatst waren niet meer te tellen. Ze deelde ze ook uit als je brutaal was. ( het spijt me dat ik het haar zo moeilijk heb gemaakt in die tijd) De leerkrachten kan ik mij allemaal nog voor de geest halen. Juf. Westerhof was een lerares op leeftijd waar ik respect voor had. Zij gaf Duits en Frans. Voor haar deed ik echt mijn best. De Heer Oppendijk (Duits en Engels) kon ik nooit verstaan hij sliste nogal. De Heer de Boer vond ik streng. De heer Winterink was een enthousiaste leraar die iedere keer nieuwe dingen verzon om de lessen wat op te leuken. Verder waren er in die tijd twee jonge leerkrachten op de school t.w. Cees Mandje ( gym) en Krijn Kluft (tekenen). In die tijd ben ik zelfs heimelijk een beetje verliefd op Cees geweest.Heel goed contact had ik met mijn grote vriend (concierge) Charles Molenkamp. Wat een heerlijke man ! Hij kende elke leerling bij naam. Bij het 65 jarig bestaan van de Hartenlustschool (in 1980) heb ik met wat personeelsleden en een aantal oud-leerlingen in de organisatie van het reunistencomite gezeten. Bij die groep oud-leerlingen behoorde ook mijn zwager: Wim van Luyken die heel veel betekend heeft voor de school. Hij heeft zich o.a. hard gemaakt voor het terugplaatsen van het torentje op de school. Tevens heeft hij zijn medewerking verleend aan diverse publicaties over de school. Wim van Luyken is inmiddels overleden maar leeft nog voort in de plaquette in de school. Twee van mijn kinderen hebben ook de Hartenlustschool doorlopen. Van die tijd hebben diplomauitreikingen met cabaret uitvoeringen door de leerkrachten o.l.v. Krijn Kluft ( nog steeds op school) op mij en op mijn kinderen een onuitwisbare indruk gemaakt. Hartenlust ga zo door !
Hartenlustschool voor Mavo, 1974
De Beatrixschool.
De Beatrixschool. Vele herinneringen heb ik aan de schooltijd op de Beatrixschool. Eén van de dingen die me het meest is bijgebleven, is de handwerkles bij juf Schilder. Zij was toen juf in de 1e of 2e klas en wij mochten als bovenbouwleerlingen op die kleine stoeltjes zitten. Je voelde je dan wel heel erg groot. Handwerken was nooit een geliefd vak voor mij. Het breiwerkje dat we moesten maken schoot maar niet op en het eindresultaat was meestal een heel erg smoezelig iets. Wat wel byzonder leuk bij deze lessen was dat we altijd liedjes van Ja zuster, nee zuster zongen. Een aantal klasgenoten hadden de LP's van de televisieserie bij elkaar gespaard met zegeltjes van de Kijkgrijp. Koffie brengen bij De Hr. Adams was ook spannend. Bij mij ging altijd de koffie er over heen en vlak voor de kamerdeur goot ik de gemorste koffie dan weer terug van het schoteltje in het kopje. De gymlessen vond ik altijd erg leuk. Vooral slagballen was één van mijn favoriete sporten. Op het plein of op het weitje. Het leukste was als je zo hard kon slaan dat je de bal over het grote dak kon slaan en vervolgens een homerun kon maken. Mijn schooltijd heb ik over het algemeen als prettig ervaren. Er zijn echter ook wel wat minder leuke ervaringen geweest. Bij de kleuters wilde de juf mij een keer opsluiten in het lokaal boven. Het plakken van wollen draadjes op een lapje stof ging mij niet zo goed af en van de juf moest ik net zo lang blijven zitten totdat ik het af had. Een drama werd het. De draadjes zaten aan mijn vingers geplakt en wilde met geen mogelijkheid meer op het betreffende lapje blijven kleven. Ik zag mijzelf al een hele nacht in mijn eentje in dat lokaal zitten. Dit dreigement van de juf was hard aangekomen. Bang werden we gemaakt. In die tijd hadden we in de buurt van de school ook een wijkagent rondrijden op een scooter. Van verre hoorde je het geluid van de scooter al aankomen. Na schooltijd speelde ik ook wel in de zandbak van school. Ik denk dat ik ongeveer net in de eerste klas zat toen ik een keer weg moest duiken voor de wijkagent ( bromsnor). Nog steeds kan ik mij de schrik herinneren dat hij mij aansprak op het feit dat ik in die zandbak speelde na schooltijd. ( Ik dacht op zijn minst dat ik de gevangenis in zou gaan voor deze overtreding). Het moet denk ik in de vijfde klas zijn geweest ( het achterste lokaal in de gang dat ik een keer klassedienst had. Het bord moest schoon met een spons en nog wat andere klusjes moesten worden gedaan. Plotseling kwam er iemand in paniek de klas binnen om te zeggen dat de school in de fik stond. Mijn toenmalige leerkracht rende de klas uit. Ik bleef alleen in het lokaal achter en had niet verstaan wat er aan de hand was. Vreemd dat die leerkracht mij daar zo had achtergelaten. Tijdens het schoonmaken van het bord hoorde ik allemaal sirenes van brandweerauto's en nieuwsgierig als ik toen was, keek ik uit het raam en zag over de randweg brandweerauto's rijden. Nadat ik mijn werkje klaar had, liep ik nietsvermoedend naar buiten. Het plein stond vol mensen en de brandweer was zelfs aan het blussen. Het kleuterlokaal boven stond in brand. Vermoedelijk door een smeulende sigarettenpeuk. Jammer is het dat de meeste leerlingen van die tijd allemaal uitgevlogen zijn. Het zou leuk zijn om via deze site wat herinneringen met elkaar te kunnen delen.
Beatrix, 1964