Abbie Marroun
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Abbie Marroun en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Abbie Marroun heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenMaffe klas, maffe leraren.
Maffe klas, maffe leraren.. Soms was het echt één grote puinhoop in de klas. Schoolleiding dacht er slim aan te doen door alle vooraf als 'probleemjongeren' (allochtonen) bestempelde leerlingen in één klas te stoppen. De filosofie van de schoolleiding was volgens mij; laten we alle zogenoemde probleemjongeren in één klas zetten, zodat als er problemen zijn deze makkelijker kunnen worden aangepakt dan wanneer deze leerlingen over verschillende klassen worden verspreidt en er door die paar rotte appels problemen in meerdere klassen ontstaan. Big mistake.. big mistake! Het was vaak een groot chaos in de klas, lessen werden regelmatig stilgelegd. Leraren die het niet aankonden en niet sterk genoeg waren om er voor te zorgen dat we onze bek hielden. De conciërge was volgens mij licht mongoloïde. Hij had een onleesbaar handschrift, verschil tussen de K en de R was er bijvoorbeeld bij hem niet. Zoals op elke school heb je goede en slechte leraren, zo ook op deze school. De leraar Nederlands was wel goed.. de leraar Engels daarentegen.. het leek alsof deze leraar met een tijdmachine uit de jaren 50 was ontsnapt. Rare leermethodes, duldde absoluut geen tegenspraak. Liepen we bijv. ontspannen richting de klas, éénmaal aangekomen zagen we hem daar zitten met z’n radiootje tegen zijn oor te luisteren tot wanneer hij op de radio hoorde dat het 9 uur was. En iedereen die ook maar 1 seconde later binnenkwam mocht gelijk rechtsomkeer maken richting de directeur. Wat je ook tegen ‘m zei, het mocht allemaal niet baten. Btw.. ik zat op de dagopleiding
MTS Hendrick de Keijserschool, 1994
Dr o Noordmansschool, wat een leuke tijd was dat! Ik heb altijd gezegd dat als ik een periode opnieuw mag beleven, dan kies ik voor mijn periode op de Noordmansschool.
Dr o Noordmansschool, wat een leuke tijd was dat! Ik heb altijd gezegd dat als ik een periode opnieuw mag beleven, dan kies ik voor mijn periode op de Noordmansschool. En met name de tripjes naar Bladel zullen voor altijd in mijn geheugen gegrift blijven. En niet te vergeten de leuke juffen en meesters die we over de jaren heen hadden. Onvergetelijk waren juf Lydia en Jos. En dan was er ook die meester die we in groep 7 en 8 hadden (ben z’n naam vergeten) ik weet nog wel dat hij in Heerhugowaard woonde en af en toe van daar op de fiets kwam. Ik weet nog dat hij heel sportief was, hij deed vaak mee aan triatlonwedstrijden en vertelde daar ook vaak over. Van juf Lydia weet ik nog dat toen ze ons les gaf in groep 5 of 6 zwanger werd, en wij als 8/9 jarigen veel kwamen te weten over zwangerschap. Ze had een hele mooie handschrift, verder herinner ik me dat ze heel erg lief was en we zaten volgens mij de grootste gedeelte van de tijd alleen maar liedjes te zingen. Eigenlijk kon je als kind geen leukere juf wensen. Juf Jos was ook heel erg leuk. Behalve dat ze heel lang was, herinner ik me ook haar huwelijk nog. Meester Richard was volgens mij een inval meester behalve dat hij erg grappig was weet ik niet veel meer over hem. En dan was er ook nog meester Hans (gymleraar) en meester Mohammed van wie de Marokkaanse leerlingen Arabische les kregen. De 5 dagen dat we naar Bladel gingen zal ik nooit vergeten, vooral de laatste avond toen we gingen dansen. Na afloop van het dansfeest, voor het slapen, mochten de meisjes langs gaan bij de slaapkamers van de jongens om ze een nachtzoen te geven, de jongens deden stoer dat ze geen kus wilden hebben maar stiekem hoopte elke jongen op een zoen. En de nacht dat we ergens in de 'middle of nowhere' geblinddoekt gedropt werden en dan onder leiding van een oudere de weg terug moesten vinden. Onvergetelijk! Van de leerlingen herinner ik me best veel alleen ben ik bij de meeste de gezichten vergeten. De leerlingen die ik me herinner zijn; Roy, Renee, Rachid, Mohammed M, Mohammed B, Pieter, Patrick, Danielle, Kirsten (slimste van de klas), Otman, Oh-jan, Debbie, Brandon, Sadik, Ilker, Mouna, Angelique, Zohra, en natuurlijk het mooiste meisje van de klas Vurgil. Debbie woonde in de zelfde straat als ik, af en toe zie ik haar nog, maar ik heb geen contact met haar. Roy, Rachid, Mohammed M, en Sadik gingen samen met mij naar de Dominicus Savio. Op dit moment heb ik met niemand contact. Wat ik betreur is dat ik geen enkele foto van klasgenoten heb. Over mezelf; mijn naam is Abderrahman Marroun, maaaar.. jullie kennen me als Abbie. Ik was (nog steeds) die rustige jongen. Na de Noordmansschool ben ik naar de Dominicus Savio gegaan, en vervolgens naar de Hendick de Keyserschool. Direct daarna ben ik gaan werken en sindsdien werk ik als administratief medewerker bij een klein bedrijf in Amsterdam-centrum. In het jaar 2000 ben ik getrouwd met een lief Marokkaans meisje en wonen samen op 100 meter afstand van de Noordmansschool. Ik loop er vaak langs en af en toe sta ik eventjes stil om te kijken hoe het is. En dan zie ik mezelf nog klimmen op het klimrek of voetballen op het pleintje en ik zie meester Hans op het grasveldje ons nog uitleggen wat het verschil is tussen slagbal en honkbal. Ik zie nu daar ook kinderen spelen, een nieuwe generatie. Voetballen, klimmen, tikkertje en verstoppertje. Ik zie blanke, donkere, islamieten en niet-islamieten zorgeloos en onschuldig met elkaar spelen. Genieten van het feit dat ze kind zijn. Als ik dat zo allemaal zie denk ik vaak… was ik nog maar een kind. Ik hoop dat het met iedereen goed gaat en dat iedereen gezond en gelukkig is en wens jullie allemaal een mooie leven toe veel liefs Abbie Marroun
Dr O Noordmans, 1985
Goede lessen van Van Wilgenburg (Wiskunde en Natuurkunde) hij was streng maar rechtvaardig.
Goede lessen van Van Wilgenburg (Wiskunde en Natuurkunde) hij was streng maar rechtvaardig. Hij had altijd dezelfde strakke spijkerbroeken aan en bleek later in sporthallen zuid tijdens een wedstrijdje (leraren tegen de leerlingen) heel goed te kunnen voetballen. Goede lessen van Chapel. Van hem herinner ik me vooral dat het een aardige oude man was, maar als sommige leerlingen iets te vervelend waren flipte hij helemaal. Meester Leijsner en meester Dekeling waren toch wel de tofste leraren. Zij gaven gym en volgens mij ook maatschappijleer, het was altijd lachen met die 2. Leijsner was destijds coach van een grote Nederlandse prof basketbal vereniging, dat vonden we als leerlingen wel cool. Dekeling, die nagellak op zijn pink had, was een goeie gozer en wat je niet van veel leraren kon zeggen; hij werd gerespecteerd door de leerlingen. Hij ging soms echt geniaal tekeer tegen foute jongens. Dan zaten we in de klas en als iemand te vervelend was of iets had geflikt dan was het 'Dekeling Time'. In het bijzijn van iedereen begon hij heel rustig en kalm zijn ongenoegen op een nette manier te uiten en begon vervolgens steeds sneller, wreder, harder en harder te praten en eindigde schreeuwend met een ordinaire scheldpartij. De andere leerlingen konden met moeite hun lach inhouden. En dan was er ook nog een situatie die ik me goed kan herinneren. Er zaten bij mij in de klas 2 jongens die elkaar niet konden uitstaan en altijd aan het vechten waren. Op een middag kregen we les van Dekeling, maatschappijleer volgens mij, en die 2 begonnen weer te vechten en het was geen kindergevecht of zo, het ging er hard aan toe. Je weet hoe het gaat iedereen legt zijn werk neer en gaat kijken en schreeuwen "vechten, vechten, vechten".. Dekeling stond op "en nu ophouden" riep hij, hij liep naar ze toe, pakte ze bij hun kraag en bracht ze de klas uit. Hij zette ze op de gang en zei "vecht het hier maar uit en als jullie moe zijn kom je maar naar binnen!" Dekeling ging verder met zijn les alsof er niets aan de hand was. Even later kwamen de jongens moe naar binnen en moesten van Dekeling naast elkaar hand in hand zitten. Nou dat was volgens mij de laatste keer dat ze gevochten hadden. Onze leraar engels was ook een goede leraar. Persoonlijk heb ik altijd genoten van zijn lessen. Maar als het moest kon hij ook heel hard zijn. Zo herinner ik me een incident met hem. We stonden voor zijn klas voor een gesloten deur te wachten, hij was een beetje te laat en als wij toen 5 minuten geen toezicht hadden dan gingen we ons met kattenkwaad bezig houden. Een jongen had een idee; "zal ik kauwgom in de sleutelgat proppen?" Nee, nee, nee, nee is wat we antwoordden. "Hoezo?" Zei hij, "vorige keer werkte het toch ook!" "Ja maar dat was een andere meester en bij deze moet je het niet doen". "Ah fuck jullie allemaal, ik heb geen zin in die saaie l*l". En propte de kauwgom uit zijn mond in de sleutelgat. Eenmaal gedaan hoopte we dat het zou gaan als de vorige keer toen we het bij een slappe leraar flikte, die kreeg de deur niet open en vervolgens kregen wij dat uurtje vrij. Toen de leraar engels kwam en de deur niet open kreeg vroeg hij; "wie heeft hier kauwgom ingestopt?" Niemand antwoordde. Nou, we hebben het geweten! We moesten mee naar de aula en daar schreef hij op een bord een zin van 5 of 6 regels, en dat moesten we de hele ochtend achter elkaar overschrijven. Nou!! Einde van de ochtend hadden we allemaal lamme handen, wist niet dat het mogelijk was maar ik had nog dagen spierpijn aan mijn handen. Hem hebben we dus ook nooit meer iets geflikt. Zo waren er ook nog maffe leraren! Bijvoorbeeld Meester Leegwater!! Die liet echt van alles toe in zijn klas, van met elkaar overleggen tijdens een toets tot het zelf opschrijven van antwoorden op de bord, van roken in de klas tot vuurwerk afsteken in de klas! Hij zei er wel wat van, alleen niemand luisterde! En een andere leraar wiskunde/ natuurkunde (volgens mij van Leeuwen) had een reputatie dat hij een hoerenloper was. Het was een erg gezellige tijd, veel gelachen. Ik heb erg genoten van de lessen van Teulings, Dijkman, Leijsner, Dekeling en de leraar godsdienst. Dat was een aardige oude man die altijd leuke verhalen vertelde. Doordat hij zo aardig was waren er natuurlijk altijd van die vervelende jongens die hun mond niet konden houden. Hij is er op een gegeven moment ook mee gestopt. Dijkman en Chapel zijn er halverwege ook mee gestopt, wat wij als leerlingen betreurden. Ze werden namelijk opgevolgd door prutsers. De opvolger van Dijkman haalde simpelweg het niveau niet en de leraar die Chapel opvolgde was echt een rare vogel. Helaas, want hierdoor verloor ik interesse in vakken die ik leuk vond.
Dominicus Savio, 1990