Middelbare Detailhandelsschool
Karel Doormanhof in Rotterdam, ( Toon op kaart )
Bekijk de volledige pagina van Middelbare Detailhandelsschool, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!
Op Middelbare Detailhandelsschool vind je 5 klassenfoto’s en 39 schoolgenoten. Herken jij ze nog?
Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!
AanmeldenHoofd van de school was dhr.
Hoofd van de school was dhr. Verkruisen(lelijke eend), dhr Bout die niet meer rookte maar wel een sjekkie kon draaien achetr het stuur van de Fiat 850.Leuke kantine, veel klaverjassen, toupen en zo. Sleutelhangers verkopen voor het goede doel.
Middelbare Detailhandelsschool, 1966
voetballen op het schoolplein met wim tieman en de buitenlandse reisjes naar londen en parijs.
voetballen op het schoolplein met wim tieman en de buitenlandse reisjes naar londen en parijs
Middelbare Detailhandelsschool, 1967
Middelbare Detailhandelsschool MDS Leuke school voor mij in de Karel Doormanhof, waar je zo vrij was als een vogel.
Middelbare Detailhandelsschool MDS Leuke school voor mij in de Karel Doormanhof, waar je zo vrij was als een vogel. Het was een oud somber rot gebouw met op de speelplaats een opgelapte Nissenhut. Dat was onze "kantine" die we zelf hebben kunnen verven en inrichten. Ook werden daar thema- en gedichten- avonden gehouden die we zelf schreven en opvoerden. Gedichten in de geest van Jonny de Selfkicker en Simon Vinkenoog op muziek. Ook kerstfeesten met compleet geserveerde Kerstdiners werden door ons zelf gekookt, voor de voltallige school. Ook wijnavonden werden er gegeven. In 1965 was onze directrice mevrouw Jo Blankenstein, zij werd een jaar later opgevolgd door de heer Verkruissen en vervolgens door de heer Cees Hulscher (uit Delft). Een zot van een vent, maar lachen dat je ermee kon. De studie was geen openbaring, maar was eigenlijk meer logica. Ik had veel vrijgestelde uren voor o.a. de lessen van de heer Alexander en Mul. Waarom? Vraag het me niet, maar ik kreeg zonder mee te doen met de les altijd een 7. Ik straalde van mij zelf waarschijnlijk al genoeg creativiteit uit. In het 2e jaar heb ik meegedaan aan een cabaret- opvoering ter gelegenheid van het afscheid van de toenmalige directrice mevrouw Jo Blankenstein, in de oude Rivierahal in de Diergaarde. Het was een groot succes met ludieke teksten op bestaande muziek. Ik heb het nog ergens liggen, met o.a. Laat je zoon studeren, laat hem calculeren leren enz. En het lied; Jo met haar Banjo. En natuurlijk herinner ik mij de heer Mr. Snoep, ofwel Rechter Snoep met verhalen over zijn verloofde. Die verzamelde van alles. Eens had hij enige zeldzame oude muntjes bij zich, die liet hij aan ons zien en de muntjes gingen van hand tot hand om ze goed te kunnen bekijken. Plots gooide iemand een muntje door de klas en het verdween juist in de gleuf tussen 2 vloerplanken. Wat was Snoep toen razend. Hij wist echter niet dat het niet zijn muntje was, maar een gewoon dubbeltje. Toen hij het muntje na een half uur tussen de spleet uitgepeuterd had, kwam hij erachter dat hij genept was. Wat was hij kwaad. Ook hingen we bij Snoepie gloeiende veter-uiteinden aan de achterzijde van het bord. Als de les begon en Snoep die gore stanklucht in de klas rook, dan moest ik als klassenoudste een ander lokaal gaan zoeken omdat de lucht niet te harden was. Ook moest ik vaak uitzoeken wie de dader was. Wanneer ik dan na enige minuten een ander "schoon lokaal" gevonden had, ging ik dat eerst melden bij Snoepie. De heer Snoep controleerde het lokaal op toch mogelijke ongerechtigheden en ging vervolgens de rest van de klas halen. Als hij dan weg was hing ik vlug een nieuw stukje veter "gloeiend" achter het bord en het ritueel begon gewoon opnieuw. Nooit heeft hij zich afgevraagd of ik het wel gedaan kon hebben. (zou hij dit nog lezen?) Ik hoop het niet, want vaak heb ik op deze manier zijn vertrouwen in mij beschaamd. Ergens heb ik ook wel spijt dat we Snoepie zo gepest hebben. Maar ja, gedane zaken ..... Als Nederlands leraar herinner ik mij de heer Verkruissen. Inderdaad de leraar met de lelijke Eend. Het was flowerpower-tijd en de tijd van de boeken van o.a. Jan Wolkers en Jan Kremer. Bij boek bespreken las de heer Verkruissen soms kleine stukjes eruit voor. Na afloop adviseerde hij ons het gehele boek zelf maar verder te lezen en zei; Dit zijn prachtige boeken voor in bed, 1 hand onder de dekens en 1 hand om het boek vast te houden. Als een van de weinige leerlingen had ik toen al een auto, een groot Amerikaans slagschip; een Ford Mercury met van die vleugels op de achterkant. Een sloep van een auto. Op een gegeven momenthad ik mijn auto nog juist voor het hek geparkeerd, waarbinnen de heer Verkruissen altijd parkeerde. Toen ik op een middag wat langer in de stad gebleven was, kon Verkruissen niet naar huis. Hij heeft wel 3 uur op mij staan wachten. Ook herinner ik mij dat Harrie de Bruin uit Utrecht (waarom herinner ik mij die naam nu ineens) in het raamkozijn ging zitten en dan naar buiten wilde springen.
Middelbare Detailhandelsschool, 1966