Internaat Beekman-Ockels
Brinkstaat 5 in Hoogeveen, ( Toon op kaart )
Bekijk de volledige pagina van Internaat Beekman-Ockels, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!
Op Internaat Beekman-Ockels vind je 14 klassenfoto’s en 27 schoolgenoten. Herken jij ze nog?
Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!
AanmeldenDit was geen school, je thuis in Hoogeveen was het inernaat(met intensieve huiswerkbegeleiding) en verder zat je op een gewone school.
Dit was geen school, je thuis in Hoogeveen was het inernaat(met intensieve huiswerkbegeleiding) en verder zat je op een gewone school. Leiders Kamps en Verbeek. Normaal waren er minimaal 50 kids, in laatse jaar na de vakantie(aug 1973) waren we met 16, toen in december internaat failliet. Voor mij een opluchting. Verplichte weekends in Hoogeveen naar de film op zaterdagavond (met een gele filmbon).
Internaat Beekman-Ockels, 1972
in de kelder muziek luisteren, kappersbon, zakgeld, etc.
in de kelder muziek luisteren, kappersbon, zakgeld, etc.
Internaat Beekman-Ockels, 1969
Een uitkomst voor ouders van kinderen die op school geen klap uitvoerden, Beekman-Ockels! Zonder dit internaat had ik nooit van z'n leven een midelbare schooldiploma behaald.
Een uitkomst voor ouders van kinderen die op school geen klap uitvoerden, Beekman-Ockels! Zonder dit internaat had ik nooit van z'n leven een midelbare schooldiploma behaald. Wat ik me herinner: die gele studiebarak in de tuin; de jaarlijkse kermis achter op het plein. De zaterdagse bezoekjes aan de bioscoop - en dan op de terugweg een trap tegen alle lantarenpalen geven, die dan uitfloepten (om na 5 minuten weer tot leven te komen). Elke 2 weken verplicht naar de kapper, en als het niet kort genoeg was naar de zin van de directeur (die zelf z'n haar in een coupe 'scheerkwast' had) kon je terug: drama's waren dat. Nog schaam ik me voor het meedoen aan het pesten van steeds dezelfde jongen(s). Wie zich verbaal niet kon weren op dat internaat werd door de anderen, als waren het wolven, verscheurd - wat dat betreft was het een verschrikkelijke instelling. Zonder enige warmte. Namen herinner ik me nauwelijks meer. Eddy Bes. Simon Pielkenrood. Peter Dop. Dick de Wagt. Jaarlijks hoogtepunt: het Kerstdiner in een hotel-restaurant even verderop. Al dagen tevoren werd er gevast om op de grote avond zelf des te meer naar binnen te kunnen proppen. Waar het internaat z'n personeel vandaan haalde was een raadsel. Er liep een immer in zwart pak gekleed persoon rond die - naar gefluisterd werd - zelf vroeger internaatsleerling geweest was (hr. Verbeek); een op een Inca uit Kuifje gelijkende persoon met een oude Mercedes die geen orde kon houden (hr. Kamps) en de heer Nijenbanning, die uitblonk in gewichtig rond- en rood aanlopen. De directeur woonde met zijn nogal schichtige echtgenote - die zich nauwelijks liet zien - in een appartementje in een hoek van het voormalige kloostergebouw (dat als adres overigens 'Brinkstraat 5' had, en dus niet aan de Stationsweg gelegen was). De weekenden gingen er eindeloos traag voorbij. Geld had je niet, en in het gereformeerde Hoogeveen van de jaren '60 was op zondag niets, en dan bedoel ik letterlijk NIETS, te doen. Tegenwoordig zou dat een bijna geldige reden zijn om baldadig te worden of anderszins over de schreef te gaan, maar men hing braaf en lamlendig in en rond de 'conversatiezaal', waar geklaverjast, ge-minibiljart dan wel gepingpongd werd. In de vanuit de zaal via een trapje te bereiken 'tv-kelder' stond een zwart/wittoestel waaop de Forsythe Sage, Sport in Beeld, The Prisoner, en natuurlijk De Wrekers bekeken werden. In een ander deel van de kelder stond trouwens een pick-up waarop ik de eerste LP van Blue Cheer heb gehoord. En trouwens: wil de klojo die 'Dock Of The Bay'van Otis Redding uit mijn kastje heeft gejat die onmiddellijk teruggeven?
Internaat Beekman-Ockels, 1966