Admiraal De Ruyterschool
Bestevaerstraat 42 44 in Amsterdam, ( Toon op kaart )
Bekijk de volledige pagina van Admiraal De Ruyterschool, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!
Op Admiraal De Ruyterschool vind je 120 klassenfoto’s en 556 schoolgenoten. Herken jij ze nog?
Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!
AanmeldenFantastische school, hele fijne tijd gehad en ze hadden gelukkig veel geduld met al die kleine monstertjes.
Fantastische school, hele fijne tijd gehad en ze hadden gelukkig veel geduld met al die kleine monstertjes. Lijkt me leuk wat te horen via r.g.hemelrijk kringelding zonnet *******
Admiraal De Ruyterschool, 1973
Herinneringen aan de “Admiraal de Ruijterschool” (1959-1965) Door schuldgevoel bij mijn ouders over hun ‘heidense’ leven moest ik, als niet gelovig jochie, naar de “Admiraal de Ruijterschool”.
Herinneringen aan de “Admiraal de Ruijterschool” (1959-1965) Door schuldgevoel bij mijn ouders over hun ‘heidense’ leven moest ik, als niet gelovig jochie, naar de “Admiraal de Ruijterschool”. Vergeleken met de naburige, openbare “Van Rijnschool” was het een zeer degelijke en bovenal zeer christelijke school. Hoofd der school was mijnheer v.d. Hoef. Een rijzige man met een groot gevoel voor rechtvaardigheid. Hij rookte een vervaarlijke pijp met daarin Voortrekker baaitabak. In die tijd kon dat nog, heerlijk! Waarschijnlijk heb ik mijn liefde voor het pijproken van hem geleerd want vanaf mijn 15e levensjaar doe ik dat nog steeds. Conciërge was mijnheer de Ruiter. Een schlemielig mannetje dat zorgde voor de centrale verwarming en de koffie. De school was gehuisvest in twee gebouwen: “de oude school”, met statige trappen en gangen met een gelige, warme kleurindruk. Aan de andere kant van de klapdeuren was de “nieuwe school”, een beetje geheimzinnig gebouw met veel glas in lood in de tinten rood en blauw. In de eerste klas, bij juffrouw van Dijk, werden mij de beginselen van de lees- en schrijfkunst bijgebracht. Daar leerde ik ook de eerste psalm: “U alleen, U loven wij, ja wij loven U, o Heer”. Ook in de tweede klas had ik les van juffrouw van Dijk. De christelijke gedachte sloeg aan: bijna alle 150 psalmen en 306 gezangen uit het “Groene boekje” van de Nederlandse Hervormde kerk moesten uit het hoofd worden geleerd. Het sloeg aan: op mijn rapporten prijkten telkens tienen voor Psalmen en Gezangen. In de derde klas kreeg ik juffrouw Baas. Zij leerde mij tekenen. Zij las voor uit ‘Alleen op de Wereld’. Met rode oortjes luisterde ik daar naar. Het boek zou ik daarna nog vele malen zelf lezen. In klas vier werd het menens: breuken! Les van juffrouw Brouwer. Overigens: in die tijd waren alle vrouwelijke leerkrachten nog echte juffrouwen. Juffrouw Brouwer was zéér godvruchtig. In haar lokaal stond een harmonium waar zij graag op speelde. Kinderen, die mondharmonica of blokfluit konden spelen werden bij ‘Er ruist langs de wolken’ van harte uitgenodigd mee te spelen. En wie niet speelde die zong. Als juffrouw Brouwer achter het orgel kroop werd het feest! De ramen gingen open om passanten in de Bestevaerstraat te laten horen hoe mooi het christelijke leven wel was. Mijn voorliefde voor het Doelen Kerstconcert heb ik zeer waarschijnlijk aan haar te danken. Klas vijf werd anders: les van mijnheer van Gent. Dit was een aardige, vergeleken met de juffrouwen, een gewone, getrouwde vent. Hij rookte sigaretten (gewoon, in de klas), van het merk Craydon geloof ik. Hij kon fabelachtig voorlezen van “Snuf de hond” en “Reis door de nacht” van Anne de Vries. Beide boeken heb ik daarna zelf keer op keer gelezen en staan nog steeds in mijn boekenkast, weliswaar ergens onderaan. Daarnaast kon hij prachtig verhalen over de oorlog. Hij praatte altijd over de Tommies, de Yanks en de moffen. Spannend! Later begreep ik dat de school een ‘traditie’ had. De school was opgericht door ene Jan Nauta, een man van het verzet tegen de Duitsers. In de entree van de school hing een marmeren gedenkplaat voor hem. In klas vijf begonnen bovendien de zwemlessen en, facultatief, de cursus ‘Nuttig Frans’. De Franse lessen werden zéér vroeg in de ochtend gedoceerd door mijnheer de Vries. Deze, wat vreemde man, zou na mijnheer van de Hoef schoolhoofd worden. In mijn latere schoolcarrière zou ik van de opgestoken kennis nog veel plezier beleven. In klas vijf ontstond ook mijn heimelijke liefde voor Bea de Buisonjé. Vergeten doe je haar niet, wat wil je met zo’n naam. Ook in klas zes kregen we les van mijnheer van Gent. De school leidde primair op voor MULO onderwijs. Wie hoger moest of wilde kreeg nà schooltijd extra les van mijnheer De Vries. Dat was nog eens taal en rekenen! Verder bezat de school een echt gymnastieklokaal. Onder pianobegeleiding werd gegeven door juffrouw Poldermans. Door haar heb ik nog steeds pijn in mijn rug: “…en
Admiraal De Ruyterschool, 1959
de heer Snoek.
de heer Snoek
Admiraal De Ruyterschool, 1946