Marina van Montfort
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Marina van Montfort en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Marina van Montfort heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenOp deze school maar een paar jaar gezeten.
Op deze school maar een paar jaar gezeten. Ik herinner me het spel van de boom die steeds maar dikker werd: een grote sliert kinderen die zich om de boom heen slingerde. Die boom is er nog steeds maar lijkt nu zo klein.
Mariaschool, 1961
Op deze school zat ik drie jaar.
Op deze school zat ik drie jaar. Vriendinnen waren Paula Christ en Gemma Stroom. Paula en ik mochten als enige op de jongensglijbaan. Trots en bang gleed ik stoer over de spiegelgladde baan. Toen meester Smeets zijn jubileum vierde mocht ik het cadeau aanbieden samen met Geert. We stonden achter het gordijn te wachten tot het wachtwoord zou uitgesproken worden maar ja, wat was dat ook al weer? We hebben toen ook nog met de hele school circus gespeeld. Ik was de zangeres van het circus orkest. John was een hele stoere jongen, tot mijn verbazing bleek hij bloemist te zijn geworden. Dit bleek bij een reünie die Gemma georganiseerd had. Daar ontmoete ik ook weer maatje Herbert.
Pius 10, 1963
Het Kelderke, tussen de middag Russisch biljart, broodje pennywafel, de misprijzende blik van zuster Andrea (lagere school) als ze ons zag langslopen in spijkerbroek en met een pukkel op de rug, bordeauxrode ballonbroeken om te gymmen, lamers (Engels) die
Het Kelderke, tussen de middag Russisch biljart, broodje pennywafel, de misprijzende blik van zuster Andrea (lagere school) als ze ons zag langslopen in spijkerbroek en met een pukkel op de rug, bordeauxrode ballonbroeken om te gymmen, lamers (Engels) die tien keer het onze vader liet schrijven als straf omdat je een potlood had laten vallen, namen als "de koe"voor Frans en die lieve non voor Nederlands, dat idiote dia/conversatie systeem waarmee we geen vervoegingen van Frans hebben geleerd, vriendinnengroepen, discussies of we wel of niet jongens zouden uitnodigen voor klassefeesten, die wiskunde leraar die altijd hetzelfde aan had en waar we met zijn allen een prachtige kleurrijke trui voor gebreid hebben, eindexamenkransen, mooie tijd.
St. Ursulalyceum, 1969