Ontdek PLUS

Mariet Lems

Kent 0 personen

DIVORCED , 2 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Mariet Lems en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Mariet Lems heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Nooit een seconde spijt gehad dat ik naar de Verpleegsterschool gegaan ben.

    Nooit een seconde spijt gehad dat ik naar de Verpleegsterschool gegaan ben. Het was een supermoderne opleiding, heel anders dan de traditionele in-service opleidingen. Zr. Groneman had het allemaal in Noorwegen gezien en hoopte dat deze manier van scholing navolging zou vinden in Nederland. In feite was het de voorloper van de HBOV. We hebben nog regelmatig réunies en wat we ook zijn gaan doen, de school voor verpleegkundigen heeft ons gevormd tot wat we nu zijn: sterke vrouwen!

    School voor Verpleegkundige..., 1964

    Ik was liever naar de MMS gegaan, voor de kunstvakken, maar mijn vader vond een school met alleen meisjes ongezond.

    Ik was liever naar de MMS gegaan, voor de kunstvakken, maar mijn vader vond een school met alleen meisjes ongezond. Ik heb de cultuur wel gemist op de Julianaschool. Voelde me er nogal alleen in staan, als de kunsten ter sprake kwamen en ik er iets van wist. Ik was erg verlegen en bloosde om alles. Pas tijdens het eindtoneel durfde ik uit te pakken. Men was verbaasd. Ik heb er een aantal foto's van;alle jongens keurig in pak met stropdas en de leraren van die strenge heren. Ik was bevriend met Connie den Duytsen, die in een heel mooi huis aan de haven woonde. Met vriendin Annie Markus (hoe zou het met haar zijn??)fietste ik naar huis, met de pont over, door weer en wind. We waren wel gehard, want toen de pont wegens ijsgang niet voer, fietsten we zonder te mopperen over Hendrik Ido Ambacht naar huis. Bij Hansje van de Broek hebben we nog wel eens een schoolfeest gehad. Met Arie van Dijk, die bij mij in 2c zat, heb ik nog altijd contact. Onze moeders waren dikke vriendinnen. Ik hoorde een paar jaar geleden van Arie dat er een réunie is geweest. Jammer, daar had ik best naar toe gewild. Misschien komt er nog ooit een.De foto's nog eens bekenen. Gelukkig heb ik destijds de namen achterop geschreven, anders zou ik er heel veel niet meer weten. Op de foto van 2c sta ik niet, omdat ik ziek was. Van de derde klas heb ik geen foto en op die van 4 c mis ik Dicke, zijn voornaam ben ik even kwijt. Hij is later gitarist van Lenny Kuhr geworden dacht ik. Van de leraren herinner ik me Van der Hulst (die zeer tegen mijn zin mijn opstel voorlas), Apie (laat ik niet merken dat je er bent), van Wingerden(die Beunes Aires zei i.p.v Buenos Aires), van der Leeden, en de dodelijk verlegen Kamerman. Was hij niet degene die verschrikkelijk gepest werd? In die tijd rookten de leraren nog gewoon voor de klas; Van der Hulst dikke sigaren. Wat een tijd.

    Prinses Julianaschool Chr. ..., 1958

    De school was een vetrouwde plek voor mij.

    De school was een vetrouwde plek voor mij. Mijn vader was er schoolhoofd, mijn moeder viel in voor zieke leerkrachten en juffrouw Boom kwam elke dinsdag bij mijn moeder thee drinken. 's Zomers fietsten we naar het huis van meneer Minderhout in Hendrik Ido Ambacht. Daar waren dan altijd de aalbessen rijp. Als ik begin met herinneringen hou ik niet meer op. De kringspelletjes op het schoolplein rondom de grote kastanjeboom, 'Duim-pink-of olie', waarbij je hoofd soms hard tegen de muur aankwam als je bok was, de akkerwinde achter en door het gaashek, die wij pispotjes noemden, de bruin gekafte bibliotheekboeken zaterdags om uit te kiezen, de doos met nieuwe boeken die ik samen met mijn vader uit mocht pakken, de geur!, een pasgeboren kalfje in de toiletruimte van de school een dag na de watersnoodramp, de geur van koeienstront in de schriften, enz. enz. Ik las de tekst van Jan van der Graaf. Wat weet hij nog veel namen. In klas 5 zat hij schuin voor mij. Hij was vreselijk knap en dat zal hij nog wel zijn. Een paar mensen van de school heb ik een half jaar geleden nog gezien op een avond van 'Ken uw dorp'. Annie Kwakernaak, Teuni Vink, e.a.

    Prinses Julianaschool, 1952