Ontdek PLUS

Gerard Rep

Kent 5 personen

MARRIED
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Gerard Rep en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Gerard Rep heeft 6 klassenfoto's en kent 5 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Mijnheer Roozendaal en mijnheer Blaauw waren straight.

    Mijnheer Roozendaal en mijnheer Blaauw waren straight. De rest van de leraren vond ik kleinburgerlijk en weinig inspirerend. Alles wat buiten de "normale" gedragsregels viel werd gek gevonden. Er was geen tolerantie en homo was taboe en verwerpelijk. Ik herinner me nog dat ik een keer door een leerkracht als juffrouw Rep werd aangesproken. En dan te bedenken dat je al zo kwetsbaar was; de vrijbrief die daarmee ontstond bij de andere leerlingen was daarom legitiem, je mocht dus pesten. Walgelijk dat volwassen mannen op deze manier een hetze konden ontketenen. Met sporten alleen maar balspel en met schaatsen alleen hardrijden terwijl ik liever aan turnen of kunstschaatsen deed, om maar niet te spreken over dat koude water van de breek, 13 graden, waar je in moest zwemmen, ook bij slecht weer. Je zou er gehard door worden, aan me hoela! Leerresultaten werden slechter en slechter. In de 4e ging ik er gillend weg, ben naar de Berlage Scholen Gemeenschap in Amsterdam gegaan, het was de hemel op aarde voor mij, en ben met fantastische cijfers geslaagd voor de HAVO.

    Burg. G.G. Post Mavo, 1965

    Het begon met juffrouw, waarschijnlijk mejuffrouw An van Rietschoten.

    Het begon met juffrouw, waarschijnlijk mejuffrouw An van Rietschoten. Was een juffrouw die best wel streng was. Toch een leuke tijd gehad. Vlechten met reepjes papier en figuurtjes prikken in een stukje karton. Dat herinnert iedereen zich nog wel. Toen Juffrouw van der Heijden. Die vond het belangrijk dat je mooi kon schrijven. Ik herinner me nog dat ik de eerste 8-9 kreeg. Dat was een overwinning. Joop Meyn kon ook mooi schrijven en Ingrid Knoop. Gelukkig was ik niet linkshandig want dat werd het een klus met die inkt uit dat potje. Kinderen die linkshandig waren hadden vaak last van inktvegen en dat werd je door Juffrouw van der Heijden niet vergeven. Ook zij was streng en soms partijdig. Wie slim was had bij haar een streepje voor. Er was in die tijd weinig begrip voor kinderen met zwakke leerprestaties. Het was niet voor iedereen een onbekommerde tijd. Maar ja die juffrouw van der Heijden was wel een consequente lerares, ze hamerde het er allemaal wel in althans dat probeerde ze. In de andere klassen had je juffrouw Schuitemaker, een schat en die had oog voor het individuele in de kinderen. En dan Juffrouw Kok, ook zo'n strenge lerares maar wel rechtvaardig dacht ik. In de vierde klas kregen we mevrouw Kloosterman. Best aardig met die liedjes van Toemba Toemba Toemba en na enkele maanden Mevrouw Schwartz. Ja dat was een hoofdstuk apart. Ze kwam uit Velp, was jong en alternatief daar hadden we geluk mee in die tijd. Je mocht van haar allerlei dingen improviseren en ze liet vaak de vrije hand aan de kinderen. Er waren tijdens haar tijd geen onregelmatigheden in orde houden en lesgeven kon ook op een andere manier. Jammer dat ze wegging. In de klas naast ons resideerde mevrouw Meijer - een vrouw met flair. In mijn fantasie zag ik haar altijd in een chique jurk aanzitten aan en diner of zo. En dan waren er natuurlijk die schoolreisjes naar de meest fantasieloze bestemmingen, wat was er in die tijd, en er werd er altijd wel eentje wagenziek. Toen in de vijfde meester Dirkx die de boel goed wist uit te spelen en mijnheer de Waal die verhaalde over Tim en Tom. Wanneer de meiden naar breiles gingen, kregen de jongens rekenles van meester Veldhuis. Enorme staartdelingen met vermenigvuldigingen vooraf en die waren geen onverdeeld genoegen natuurlijk maar daar hadden we een trucje op gevonden. Die delingen waren uitgevonden door waarschijnlijk meester Dirkx en de uitkomst was altijd de optelsom van de vermenigvuldigingen. Je maakte vervolgens van die staartdeling een potje en had altijd het goede antwoord. Hanny de Vries had dat ontdekt, die was goed in rekenen. Later kwam dat natuurlijk uit en ging die vlieger niet meer op maar we hebben hem toch een tijdje om de tuin kunnen leiden. Ik had liever breiles gehad. Hij blies ook altijd op het fluitje na het speelkwartier. En dat fluitje was al oud want meester Dirkx blies daar ook al op. Af en toe zag ik hem aan dat fluitje ruiken en dat intrigeerde me. Dus vroeg ik hem of ik ook een keer op dat fluitje het signaal mocht blazen om terug naar de klas te komen. Toen rook ik ook aan dat fluitje en dat stonk, ik heb daarna nooit meer gevraagd om op dat fluitje te blazen. Later meester van het Kaar. Via hem kregen we een test door een psychologisch bureau. Je moest o.a. een verhaaltje schrijven over een dier welke je graag zou willen zijn. Ik heb zo eens om me heen gespiekt, de een wilde een beertje zijn en de ander een tijger en ik wilde een vogel zijn. Waarschijnlijk kwam dat omdat mijn vader een kippenslachterij had. Maar ik wilde wel vliegen in tegenstelling tot een kip die dat niet kon. Later ben ik steward bij de KLM geworden. Verder kregen we in de 6e klas bijles in de Franse taal. Ook werd er veel aandacht aan rekenen besteed en daar brouwde ik niet veel van met al die breuken. Maar daar had ik wat op gevonden. De antwoorden stonden in een schriftje in de lessenaar van meester van het Kaar. Dat schriftje was van Hanny de Vries want die was ver op voor met rekenen. Ik heb dat schriftje stiekem mee naar huis genomen en alle sommen met uitkomsten overgeschreven. De volgende dag heb ik tijdens het speelkwartier dat schriftje teruggelegd. En meester van Kaar begreep er niets van dat mijn rekenprestaties zo goed waren geworden. Hij heeft het er nog met mijn ouders over gesproken maar die hadden er geen antwoord op en ik heb het hem nooit verteld. Sorry Hanny. Die school is nu afgebroken maar iedere keer als ik langs die plek kom denk ik aan die tijd, een voor mij onbekommerde tijd

    kerkbuurtschool, 1957