Cobi Nieuwdorp
Kent 10 personen
Bekijk het volledige profiel van Cobi Nieuwdorp en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Cobi Nieuwdorp heeft 0 klassenfoto's en kent 10 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenEen opleiding voor volwassenen.
Een opleiding voor volwassenen. Leuke mensen, met hetzelfde doel voor ogen: een diploma of certificaten halen en verder kunnen studeren. Er was weinig binding buiten de school. Wel gingen we gezamenlijk naar theatervoorstellingen die betrekking hadden op het vak waar je mee bezig was (Nederlands, Frans en Duits). Ik heb er enkele goede contacten aan over gehouden.
Apeldoorns College Dag en A..., 1985
Erg Lang heb ik niet op deze school gezeten.
Erg Lang heb ik niet op deze school gezeten. Mijn vader werkte aan de grens bij de douane. In 1945 zijn m'n ouders in Neeritter terecht gekomen bij Vrouw Bokke aan de Haardstraat. Met haar man Frans en zoon Huub bewoonde ze een kleine boerderij, vlakbij een veldkruis. We woonden in, zoals zoveel mensen vlak na de oorlog. Vrij snel verhuisden we naar de bovenwoning bij Flip en Tinie v.d. Velden aan de Gasthuisstraat. We keken uit op de bongerd (nu een parkeerplaats) achter het huis van haar vader. Het eindpunt van de bus was bij bakker De Hing. De bus reed dan een rondje "om de bongerd" om met z'n neus in de richting van Ittervoort weer te kunnen vertrekken. Gratis mochten we het stukje mee. Opnieuw verhuisden we, maar nu naar een heel huis. De tuin grensde aan het kerkhof. Tegenover ons woonde bakker De Hing en links daarvan was het café. In 1951 moest ik naar school. Wij waren niet overtuigd katholiek, maar er was geen alternatief. Ik kwam in de combinatieklas 1/2 bij juffrouw Van der Molen. Er werd geoefend op een leitje met griffel. Ik ben tot letter S gekomen. Had een achterstand toen we in februari 1952 naar Utrecht verhuisden. Het rekenen ging perfect maar taal en vooral lezen liepen behoorlijk achter. Het Hoofd van de School was dhr Schenk. Voor hem hadden we ontzag. Hij vervulde ook andere functies in het dorp, bij afwezigheid een burgemeester. Neeritter en Ittervoort vielen onder Hunsel. Ik herinner mij dat we vaak vrij hadden vanwege de katholieke feestdagen. De omgeving was voor kinderen heerlijk: struinen langs de beek (waar ik 2x inviel). Kikkers vangen. Door de weilanden aan de overkant van de beek lopen waar kleine appelboompjes stonden en waarvan de koeien aten. De begraafplaats waar we bij een ter aarde bestelling met de neus vooraan stonden. Het klooster van de Witte Paters, waar we in de hof mochten komen, op voorwaarde dat we voor de oude pater zouden bidden als hij dood was. De jonge paters haalden eitjes uit vogelnestjes en bliezen die uit, waarna ze er een ketting van regen die ze vanuit hun raam in de klimop hingen. Veel namen herinner ik me niet meer, alleen Sjaak van de timmerman twee huizen verder, Mia van de schilder en Neke, de kleinzoon van de cafébazin.
Sint Lambertus, 1951
Ons gezin kwam uit Limburg, waar we 7 jaar hadden gewoond.
Ons gezin kwam uit Limburg, waar we 7 jaar hadden gewoond. Mijn vader was bij de douane en moest boeven vangen langs de grens. Door overplaatsing ging hij in Utrecht bij de Jaarbeurs werken en verhuisde ons gezin van het platteland naar de stad. Halverwege de eerste klas kwam ik binnen bij juffrouw Lancee. Het Hoofd van de School was S. de Vries. Hij woonde tegenover het Julianapark aan de Amsterdamsestraatweg, naast dhr Van der Wal, Directeur van de Wilhelmina ULO. Ik had een Limburgs accent (zeg eens "gegeten") en kon niet goed lezen. Ook moest ik een bril! Nou, nou, wat veel veranderingen. Heel grote klassen (45 kinderen), witte lokalen met 4 witte bollampen. Platen aan de muur, handelend over de vaderlandse geschiedenis. Banken met inktpotten. Je moest aan het begin van het jaar een frisse inktlap meebrengen (lapjes op elkaar gestapeld met een knoop als versiering om de boel bij elkaar te houden). We gingen ieder jaar op schoolreisje en spaarden daar iedere week een dubbeltje voor. Er werd verwacht dat je ook een centje extra meenam voor "het nikkertje" (de zending). In klas 2 kregen we juffrouw Pos, een lieve juf met haar hart nog in Indonesië. De derde klas was moeilijk, want er werd veel vervangen. Ter afsluiting van dat jaar kwam juffrouw Smallenbroek. Zij liet haar zoontje Bauke tussen de middag naar school komen om toch samen te kunnen lunchen. In klas vier kregen we dhr Jellema uit Franeker. Een goede leerkracht van de oude stempel met liefde voor kinderen. Wat hebben we vervelend tegen hem gedaan. In klas vijf kwam meneer Van Ee uit Tienhoven. Iedere dag kwam hij op z'n brommertje naar school. Soms was hij ontzettend boos en vloekte in de klas. Daar schrokken we van, want we zaten uiteindelijk wel op een school met de Bijbel!! Van hem kregen we echt leuke vakken: leren hoe je de oppervlakte van een driehoek berekent. Voorzichtig wat proefjes met natuur- en scheikunde. In klas zes kregen we meneer Van Wijk, een jonge onderwijzer uit Nijmegen. Vooral de meisjes vonden hem wel leuk. In klas zes werd ook bepaald naar welke scholen de leerlingen zouden gaan. Van de leerlingen herinner ik me nog: Dora Schouten (zij woonde bij mij om de hoek en we hebben nog steeds contact), Corrie Brunt, Marijke Zetstra, Chris Rollema, Nico Ligterink, Tinie van Wijngaarden, Hennie Zaal en haar broer. Als er een klassefoto zou zijn, schieten me wel meer namen te binnen. Al met al een periode in mijn leven waarin het mogelijk was op een rustige manier naar de puberteit toe te groeien.
Aeneas Mackayschool, 1952