Ontdek PLUS

Cees de la Bije

Kent 5 personen

Getrouwd , 3 kinderen
Woont in Haarlem

    Bekijk het volledige profiel van Cees de la Bije en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Cees de la Bije heeft 3 klassenfoto's en kent 5 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    De Grafische School aan de Romestraat.

    De Grafische School aan de Romestraat. Een totale omslag, misschien ook vanwege de sfeer op deze school en de manier waarop de leraren met de leerlingen omgingen. Ik mocht beginnen in de 2e klas, 2b. Klasgenoten o.a. Peter Caljauw en, inderdaad Bowie, Annet Wit. Jaloers was ik op haar pukkel, haar schooltas dus, met een prachtig afbeelding van Che Guevara (of was het Alice Cooper?). Buiten op het betonnen randje, aan de achterkant van de winkeltjes zaten we altijd. Hennie Leeflang was ook van de partij. Heb nog een Kreidler van hem gekocht. Kreidlers en Zundapps waren het onderwerp van gesprek. In die tijd kwamen ook de eerste Yamaha-bromfietsen op de markt, maar wie daar op reed was een stakker... Harry Wijn, door alle klassen heen mijn klasseleraar, was een van de vernieuwers op school. Met hem van 't Hoff, goeie vent. Kon tenmnste uitleggen waarom lood zwaarder was dan water. Krudde was iemand van de oudere generatie. Is het jullie ooit opgevallen dat er propjes zaten op het plafond van zijn lokaal? Die werden er door ons fijngekauwt en weggeschoten als hij weer eens plotseling naar de WC moest (zwakke blaas). Maar later ook tijdens de les, want hij bleek zo doof als een kwartel. Toch een gedreven mens om het zo lang vol te houden als leraar Nederlands op een LTS. Met Raymond Betz tussen de middag even een broodje ei in de kroeg naast de school en snel een biljartje leggen. Ook Friet van Piet werd vaak met een bezoekje vereerd. Kortom een fijne tijd, goede resultaten en de T-stroom gedaan waarmee je naar de MTS mocht...

    Grafische School Haarlem Li..., 1972

    Het begin van een nieuwe periode.

    Het begin van een nieuwe periode. Gestart in klas 1c. Klasgenoten Chris Waleveld en Axel Schuurman. De laatste nog steeds een van mijn vrienden. Onlangs nog samen naar het concert van YES geweest in AHOY (Fantastisch...). Met Lodders, die als je zat te praten de oogjes gemeen toekneep achter z'n dubbele brilletje en dan intimiderend als een stier door de klas stormde om je op 5 centimeter van je gezicht toe te schreeuwen of je "soms last van spatsen" had. Blijven zitten en het jaar daarna natuurlijk een lastige leerling, want je had alles al een keer gehad. Daar waren ook de eerste aanvaringen met Karel Miljon. Vele uren werden besteed aan het schrijven van strafwerk. 20x "Columbus" uit het schoolboek Nederlands was geen uitzondering. Moet gezegd worden dat Joosse een uitstekend hoofd van de school was en menigmaal als vredestichter heeft opgetreden. Het 3e jaar: de 2e klas. Zalm voor aardrijkskunde, die een truukje had met z'n krijtje waardoor een stippellijntje op het bord ontstond. Munsterman, een van de twee (die voor Frans) volgens wie ik de gaten in zijn sokken kletste - ik wil nu de discussie in het Frans wel met hem aan - en Bultje, die op onnavolgbare wijze het wiskundeboek op zijn misvormde linkerhand balanceerde tijdens het lesgeven. Hoewel alles interessant was, vooral het stiekeme roken tijdens de verplichte ronde op het Junoplantsoen, werd aan het eind van de 2e klas te kennen gegeven dat het beter was me op iets anders te richten. Grote favoriet was de handarbeidleraar Ab de Brouwer, waarbij ik me thuis voelde, boven, op die 's zomers snikhete zolder. Zijn boek "Vorm en Kleur" staat nog steeds in de boekenkast. De cijfers voor tekenen bij Hamel waren ook goed. De keus voor de Grafische School was dan ook een logische. Rest mij nog te zeggen dat ik als het strafwerk van Miljon dat 2e jaar liet schrijven door anderen. Ik mocht inmiddels, door mijn leeftijd, een bijbaantje hebben en "kocht" mijn Columbussen in voor een kwartje per exemplaar...

    Klaas de Vriesschool - MULO..., 1969

    In de Dongestraat, prachtig gebouw, was het in die jaren heerlijk vrij, hoewel de toenmalige directeur probeerde tucht en orde aan te brengen via het "gele kaarten" systeem.

    In de Dongestraat, prachtig gebouw, was het in die jaren heerlijk vrij, hoewel de toenmalige directeur probeerde tucht en orde aan te brengen via het "gele kaarten" systeem. Slechts één minpunt: Jansen. De uitstraling van een kunstenaar, compleet met bloedblaar en drollenvanger, maar in wezen een mislukte steendrukker die zijn brood moest verdienen met het pesten van leerlingen tijdens de lessen offset. Nee, dan Teake Westerborg die je nog wat kon leren over pikeersels en de diepere wetenschap der Boekdrukkunst. Of Roos, gedreven tekenleraar. Peschar, de gymleraar en vertrouwensman. Heb ik altijd gemogen. Fluiten kon hij niet maar hij was wel altijd recht door zee. Hij is later, volgens mij, nog directeur geworden ook. En natuurlijk Prevo die bijzonder nat voor de klas oreerde: "Mijn zoon is ingenieur in Zuid-Afrika..." Fout natuurlijk in die tijd. Heen en weer uit Haarlem met een Kever uit '68. Vaste passagiers: Rob van Bruggen en Gert-Jan Bluijs, die ik bij het station oppakte. Die in de auto altijd John Denver wilde horen terwijl Genesis en Yes bij mij de voorkeur genoten. De eerste klas was een bij elkaar geraapt zooitje dat in leeftijd varieerde van 17 tot 32 jaar. Met Jerry de Koning uit Suriname, Benjamin (Benji) Onuegbuchu uit Afrika, die bijna geen Nederlands sprak. Met Eduard van der Pol, toen al vader en Fred Kwakkestein met z'n aanstekelijke slappe lach. Een klas die toch voor het grootste deel tot aan het laatste jaar bij elkaar is gebleven en waarvan de leerlingen voor elkaar opkwamen. Liep in '77/'78 stage bij Joh. Enschede in Haarlem en deed uiteindelijk examen ET. Was deel van de feestcommissie samen met Veronica Jansen, Hans Drupsteen, Ronald Gans en Pieter Baars. Hans heeft een zeefdrukkerij in Amsterdam ZO en Pieter woont in Frankrijk waar hij in de weer is met klassieke druktechnieken en zeefdrukken. Ronald speelt nog altijd fabuleus gitaar. Ik zelf ben in '79 begonnen als Grafisch Ontwerper en begeleid nu Speciale Opdrachten en manage het Intranet voor de grootste adresboeken-uitgever van Nederland. Fijne herinneringen aan de AGS, zou het zo weer over doen...

    Grafische MTS, 1975